حامد اسدی - گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
سید محسن حسینی - گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
امید اسماعیل زاده - گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
عباس احمدی - گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران

منطقه حفاظت شده خیبوس، یکی از بهترین و بکرترین رویشگاه های شمشاد (Buxus hyrcana Pojark.) در جنگل های هیرکانی را در خود جای داده است. این منطقه در محدوده ارتفاعی ۴۰۰ تا ۹۰۰ متر از سطح دریا و در شمال شرقی شهرستان سوادکوه استان مازندران واقع شده است. مطالعه فلوریستیک- فیزیونومیک منطقه به روش پیمایش زمینی (از اسفند ماه ۱۳۸۶ تا آذر ماه ۱۳۸۷) نشان داد که در این منطقه ۳۹ تیره، ۵۴ جنس و ۶۰ گونه گیاهی وجود دارند. تیره های Rosaceae (۶ گونه، ۱۰ درصد)، Aspidiaceae و Cyperaceae (۴ گونه، ۷/۶ درصد)، Asparginaceae و Poaceae (۳ گونه، ۵ درصد) به عنوان مهمترین تیره های گیاهی موجود در منطقه هستند که در مجموع ۴/۳۳ درصد از کل گونه ها را شامل می شوند. فانروفیت ها (۴۰ درصد)، کریپتوفیت ها (۳/۳۳ درصد) و همی کریپتوفیت ها (۷/۲۱ درصد) از مهم ترین گروه های ساختاری طیف زیستی منطقه بودند. نتایج مطالعه های کوریولوژیک نشان داد که کوروتیپ اروپا - سیبری، مهمترین فیتوکوریون های سازنده ساختار کورولوژیک رویشگاه های شمشاد در منطقه حفاظت شده خیبوس بودند.

جنگل حفاظت شده خیبوس, شمشاد, فلور, شکل زیستی, کوروتیپ