کاربرد روش سطح پاسخ در بهینه یابی نسبت اختلاط خاک با خاک اره در تیمارهای رطوبتی مختلف خاک در کشت خیار گلخانه ای

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 97

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WRA-35-3_007

تاریخ نمایه سازی: 26 دی 1400

Abstract:

  خیار (Cucumis sativus L) یکی از مهم ترین تولیدات گلخانه ای در ایران و جهان محسوب می شود. خیار محصول فصل گرم معتدل بوده و به تغییرات رطوبت خاک بسیار حساس است. به­منظور مدل سازی تاثیر اختلاط خاک با خاک اره بر عملکرد خیار گلخانه ای در شرایط تیمارهای رطوبتی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل نمونه بدون خاک اره (شاهد) و ترکیب ۵%، ۱۰%، ۲۰% و ۴۰% خاک اره بود و رژیم های رطوبتی در دو سطح ۴۵% و ۶۵% ظرفیت زراعی و سطح بدون تنش منظور گردید. با استفاده از روش سطح پاسخ، نتایج نشان داد که بهترین مدل عملکرد بر اساس متغیر های درصد خاک اره و میزان رطوبت، مدل درجه دو با ضریب تبیین ۰/۸۵ است. همچنین تاثیر میزان سطوح رطوبت در دسترس بر عملکرد به صورت خطی بوده و در مقابل تاثیر عامل درصد خاک اره بر عملکرد به صورت تابع درجه دو است. نیز، بیش ترین عملکرد با فرض کمترین رطوبت در دسترس و کمترین درصد اختلاط خاک اره، برابر ۸۶/۶ (تن بر هکتار) با درجه مقبولیت[۱] برابر ۰/۶، در تیمار ۱۳/۷% خاک اره و ۴۳/۶% تخلیه رطوبتی به دست آمد. بیش ترین عملکرد با فرض کمترین رطوبت در دسترس و تغییر میزان خاک اره بین صفر تا ۴۰%، برابر ۹۳/۶ (تن بر هکتار) با درجه مقبولیت ۰/۸، در تیمار ۲۷/۶% خاک اره و ۴۷% تخلیه رطوبتی به دست آمد. نتایج نشان داد که با کاهش رطوبت در دسترس و همچنین در یک رژیم رطوبتی مشخص با افزایش میزان خاک اره، شاخص های ریشه، به غیر از طول ریشه اصلی، روندی افزایشی داشت. همچنین در هر یک از تیمارهای رطوبتی، روند افزایشی عملکرد با افزایش میزان خاک اره مشاهده گردید. بنابراین، با توجه به تاثیر غیرخطی متغیرهای رژیم رطوبتی و میزان اختلاط خاک اره بر عملکرد خیار گلخانه ای، برای رسیدن به بهترین عملکرد، می بایست نسبت مناسب اختلاط آن برای هر خاک تعیین شود.   [۱] -Desirability

Keywords:

رژیم رطوبتی خاک , عملکرد خیار , خصوصیات ریخت شناسی ریشه

Authors

یاسر حسینی

دانشیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان- دانشگاه محقق اردبیلی

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • آذرمی ر، ترابی گیگلو م و حسینی ی، ۱۳۹۸. تاثیر ...
  • پاکدل پ، تهرانی فر ع، نعمتی س ح، لکزیان ا ...
  • قائمی م، بخش کلارستاقی ک و نبوی کلات س، ۱۳۸۸. ...
  • محبتی ع ا، نجفی مود م ح، شهیدی ع، خاشعی ...
  • نوابی، ف،۱۳۷۷، تعیین نقطه بحرانی فسفر و پتاسیم برای محصول ...
  • Ahmad MAF, Maher JT and Ibrahim M M, ۲۰۱۹. Evaluation ...
  • Al-Debei HS, Makhadmeh I, Abu-Al Ruz I, Al-Abdallat AM, Ayad ...
  • Allaire S, Caron J, Menard C and Dorais M, ۲۰۰۴. ...
  • Alomran AM, Louki II, Aly AA and Nadeem ME, ۲۰۱۳. ...
  • Amer KH, Sally A and Jerry LH, ۲۰۰۹. Effect of ...
  • Assadian F, Niazi A and Ramezani M, ۲۰۲۰. Response Surface ...
  • Asseng A, Ritchia JT and Smuchker AJM, ۱۹۹۸. Root growth ...
  • Barzegar Hafshjani Z, Mobli M, Khoshgoftar manesh AH and Abedi ...
  • Cakir R., Cebib UK., Altintasc S. and Ozdemirba A. Irrigation ...
  • De Vries, FT, Liiri ME, Bjørnlund L, Bowker MA, Christensen ...
  • Doorenbos J. and Kassam A.H. ۱۹۷۹. Yield response to water. ...
  • Jahan M and Amiri MB, ۲۰۱۸. Optimizing application rate of ...
  • Kim, TYL, Sang H, Ku H., Lee SY, ۲۰۱۹. inhancement ...
  • Li Zh and Yingzhong Xi, ۲۰۱۵. Improving desertified soil properties ...
  • Mahmoodi-Eshkaftaki M and Rafiee MR, ۲۰۲۰.Optimization of irrigation management: A ...
  • Osundare OT, Badmus AA and Olatubosun OA, ۲۰۱۹. Effects of ...
  • Raphael Y, Schwarz D, Krumbein A and Colla G. ۲۰۱۰. ...
  • Rezaverdinezhad V, Shabanian M, Besharat S and Hasani A. ۲۰۱۷. ...
  • Soltani M and Soltani J, ۲۰۱۶. Determination of Optimal Combination ...
  • Wang Z, Liu Z, Zhang Z and Liu X, ۲۰۰۹. ...
  • نمایش کامل مراجع