نادر دستاران - گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
متین جلالی مقدم - گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
امیرعلی زاد - گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

امروزه از انواع مختلف مهارهای خاکی و سنگی با ظرفیت های باربری و زمینه ­های کاربردی گوناگون در جهت تثبیت و تسلیح توده خاک ناپایدار و یا پایدارسازی و دوختن سازه ­ها در دریا و خشکی استفاده می­شود. در حالت کلی، مهارها به دو حالت نفوذیابنده و جای­گذاری شونده در محیط ­های خاکی و سنگی تقسیم می­شوند و می­توان آن­ها را به دو گروه اصلی مهارهای دوغابی و مهارهای مکانیکی تقسیم­بندی نمود. در این پژوهش نسل جدیدی از مهارهای مکانیکی به نام Expandable Mechanical Plate Anchors (EMPLAs) معرفی و ارزیابی گردیده است که با صرف کم­ترین هزینه و نیروی پیشرانه مورد نیاز برای نصب، در درون خاک نصب، قفل و فعال شده و مطابق با نتایج آزمایش های انجام شده دارای کارایی مناسبی در مهارها هستند. موارد مورد ارزیابی در این پژوهش شامل بررسی میزان اثرگذاری خصوصیات صفحات مهاری از قبیل شکل صفحات و میزان انحنای آن­ها بر روی مکانیزم قفل شدگی و میزان باربری نهایی مسلح کننده و نیز شدت زوال نیروی کششی تحت یک سرعت بیرون­کشش ثابت بوده است. طبق نتایج به­ دست آمده، شکل دایره­ای بهترین شکل و انحنای پایین صفحات هم بهترین زاویه برای افزایش ظرفیت باربری را دارا می­باشند.

مهارهای مکانیکی صفحه ای باز شونده, مدل سازی آزمایشگاهی, ژئوتکنیک خشکی و دریا, بیرون کشش