محمدعمار مفید - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
عباس زارعی هنزکی - دانشیار دانشکده متالورژی دانشگاه تهران

دراین پژوهش اثر تغییر شکل قبلی برچگونگی تشکیل آستنیت و تبلور مجدد ساختارهای بینیتی دریک فولادچندفازی محتوی آستنیت باقیمانده مورد مطالعه قرارگرفته است رفتار تشکیل آستنیت درنمونه های کار شده با نمونه های بینیتی بدون کرنش متفاوت می باشد چگونگی تشکیل آستنیت و درنتیجه اندازه دانه های آستنیت درنمونه های کار شده با رقابت دوعامل ایجاد آستنیت و تبلور مجدد بینیت در حین آنیل کنترل می شود نتایج نشان میدهد هنگامی که تبلور مجدد بینیت به کندی انجام می شود ذرات آستنیت بطور ترجیحی درمرز دانه های قبلی آستنیت و سپس درون دانه های آستنیت و به ویژه در طول بسته ها و مرز تیغه های بینیت تشکیل می شود اما هنگامی که بینیت تحت تغییر شکل قرار گیرد 50% تبلور مجدد ساختار قبل ازتشکیل آستنیت به سرعت انجام می شود و ذرات آستنیت عموما درمرز دانه های فریت ریز حاصل از تبلور مجدد تشکی ل میشود.

فولادTRIP، زمینه بینیت، کارسرد، تشکیل آستنیت، تبلور مجدد، LTMT