توران محمدی - دانش آموخته دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان.
مسعود باوان پوری - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
الهام ابراهیمی - کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کردستان.

:  ادبیات دفاع مقدس، یکی از شاخه های اصلی ادبیات انقلاب اسلامی بوده که شایسته و نیازمند مطالعه جدی، از جانب نسل جوان اهل پژوهش است؛ زیرا به آنان یاری می دهد تا ابعاد مبهم و پیچیده اندیشه های نو ملی و مذهبی، اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی را مورد پژوهش قرار دهند. ادیبان و شاعران متعهد این سرزمین، تمام هنر و استعداد خود را در آفرینش حماسه های این دوره به کارگرفتند و به عرصه تماشا گذاشتند و با تلاش آنان، ادبیاتی ایجاد شد که به ادبیات دفاع مقدس معروف است که به ادبیات فارسی، پویایی، سمت و سو و معنویتی دو چندان بخشید و در تغییر ذهنیت و جهان بینی شاعران و ادیبان اثرگذار بود. شاعران در این دوره، از قالب های متنوعی برای بیان احساسات خویش در قالب شعر، در غزل، قصیده، مثنوی و غیره به طبع آزمایی پرداختند. مقاله حاضر بر آن است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، ضمن نگرشی بر مبانی این نوع ادبیات، به تبیین قالب های به کار گرفته شده در شعر دفاع مقدس، با بیان نمونه هایی از هریک، پرداخته و خواننده را در درک درست موضوع یاری رساند. نتایج پژوهش، نشانگر آن است که زبان این ادبیات، به دلیل کاربرد لغات و اصطلاحات کهنه و نو دارای تنوع است. رعایت درست قواعد صرف و نحو کلمه و کلام و دور بودن از ضعف تالیف و غرابت استعمال واژگانی و همچنین پرهیز از اطناب های بی مورد و حذف های بی جهت، از خصوصیات سبکی ادبیات دفاع مقدس است.

ادبیات, دفاع مقدس, سبک, مکتب, قالب شعری, شعر نو