حسین زعیمی - دکتری مشاوره، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران. zaeimi.۱۹۰۰@gmail.com,
علیرضا رجائی - نویسنده مسئول، دانشیار گروه روانشناسی، واحد تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام، ایران. rajaei_۴۶@yahoo.com,
محمدرضا صفاران طوسی - استادیارگروه علوم تربیتی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران saffarianreza۱۹۶۵@gmail.com,
حمید نجات - استادیارگروه روانشناسی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران. hnejat۵۴@yahoo.com,

مقدمه: یکی از علل اصلی طلاق ناسازگاری زوجین است بنابراین طراحی و اجرای مداخلات موثر بر کاهش ناسازگاری زوجین می تواند نقش پیشگیری کننده از این معضل اجتماعی داشته باشند بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان محور و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زوجین ناسازگار صورت گرفت. روش پژوهش: در این مطالعه نیمه آزمایشی از میان مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره خانواده شهر تربت جام تعداد ۲۴ زوج ناسازگار روش هدفمند بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و در سه گروه به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه اول (۸ زوج) که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند، گروه دوم (۸ زوج) که زوج درمانی هیجان محور را دریافت می کردند و گروه سوم که گروه گواه بود (۸ زوج) و در بازه زمانی مطالعه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هر سه گروه قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه استاندارد صمیمیت باگاروزی ارزیابی شدند. داده های به دست آمده در نرم افزار آماری SPSS۲۰ با روش های آماری توصیفی و کوواریانس تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها حاکی از این بود که زوج درمانی هیجان محور و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان صمیمیت اثربخشی معناداری داشتند (۰۵/۰

پذیرش و تعهد زوج درمانی هیجان محور زوج ناسازگار صمیمیت