اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان در مردان مبتلا به پرخوری عصبی

مقدمه: پرخوری از اختلالات شایع در زندگی امروزی است که چالش­های زیادی برای افراد مبتلا ایجاد کرده است و تلاش­ها برای درمان آن اهمیت خاصی پیدا کرده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان در مردان مبتلا به پرخوری عصبی انجام شد. روش پژوهش: روش تحقیق نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه مردان مبتلا به پرخوری عصبی مراجعه کننده به انجمن پرخوران ایران که توسط روانپزشک تشخیص اختلال پرخوری عصبی دریافت کرده اند، بود. حجم نمونه پژوهشی حاضر با توجه به توان آزمون (۸۰/۰)، اندازه اثر (۵۰/۰) و سطح اطمینان (۰۵/۰) برای هر گروه نمونه ۱۵ نفر در نظر گرفته شد که بصورت تصادفی انتخاب گردیدند. گروه آزمایش به مدت ۸  به صورت هفته ای ۱ جلسه ۷۰ تا ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) بود.  یافته ها: تحلیل داده­ها پس از بررسی مفروضه­های اماری با روش تحلیل کواریانس انجام گرفت. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد روی راهبردهای مثبت و راهبردهای منفی تنظیم هیجان اثربخش بوده است (۰۵/۰>p).  نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد راهبردهای مثبت و کاهش راهبردهای منفی تنظیم هیجان در درمان پرخوری عصبی تاثیرگذار است.