مدل ساختاری اختلال شخصیت مرزی براساس تجربه های کودک آزاری، ذهنیت طرحواره‎ای و فرزندپروری ادراک شده مادر با میانجیگری دشواری تنظیم هیجان

مقدمه:  اختلال شخصیت مرزی، اختلال روان­شناختی پایداری است که چالش­های قابل­توجهی در سازگاری روان شناختی افراد مبتلا به وجود می آورد. در نتیجه، شناسایی عوامل موثر می­تواند در تدوین برنامه­های پیشگیری مفید باشد. این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی دشواری تنظیم هیجان در رابطه بین تجربه­ های کودک آزاری، ذهنیت طرحواره‎ای و شیوه ‎های فرزندپروری ادراک شده مادر با اختلال شخصیت مرزی انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی – همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی افراد با اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز درمانی (کلینیک ها و بیمارستان های روانپزشکی) شهر تهران در سال ۱۳۹۸ بود که از این تعداد ۲۵۰ نفر با روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده ها از پرسشنامه های شخصیت مرزی لیشنرینگ، تجربه های کودک آزاری محمدخانی، ذهنیت طرحواره ای لابستیل، فرزند پروری ادراک شده گرولینک و دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر استفاده شد. سپس، داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS-v.۲۴و AMOS-v.۲۴ و با روش تحلیل عاملی تاییدی و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: یافته­ها نشان داد ارتباط مستقیم و معناداری بین دشواری تنظیم هیجان، تجربه­های کودک آزاری، ذهنیت طرحواره‎ای و شیوه‎های فرزندپروری ادراک شده مادر با اختلال شخصیت مرزی وجود دارد (۰۵/۰