محمود شریفیان - روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران (نویسنده مسئول) msharifian@gmail.com,
بیتا نصرالهی - استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

مقدمه: بیماران مولتیپل اسکلروزیس معمولا طیف وسیعی از مشکلات روان­شناختی را تجربه می­کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش باورهای غیرمنطقی و نگرش­های ناکارآمد در پیش­بینی سرسختی سلامت در زنان مبتلا به مولیتپل اسکلروزیس انجام شد. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن مولتیپل اسکلروزیس ایران در سال ۱۳۹۶ بود. ۱۲۰ نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه باورهای غیرمنطقی (جونز، ۱۹۶۸)، مقیاس نگرش­های ناکارآمدی (وایزمن و بک، ۱۹۷۸) و پرسشنامه سرسختی سلامت (گیبهارت و همکاران، ۲۰۰۱) بود. سپس، داده ها توسط نرم افزار SPSS و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد باورهای غیرمنطقی و نگرش­های ناکارآمد رابطه منفی معناداری با سرسختی سلامت در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارند. علاوه بر این، باورهای غیرمنطقی و نگرش­های ناکارآمد ۲۴ درصد از تغییرات سرسختی سلامت را پیش­بینی می­کنند. نتیجه گیری: به نظر می­رسد با طراحی مداخلات آموزشی بر اساس باورهای غیرمنطقی و نگرش­های ناکارآمد می توان سرسختی سلامت را در زنان مولتیپل اسکلروزیس افزایش داد.

باورهای غیرمنطقی سرسختی سلامت مولیتپل اسکروزیس نگرش های ناکارآمد