فاطمه اکبرپونکی - کارشناسی ارشد مطالعات زنان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران،
عاصمه قاسمی - - استادیار گروه مطالعات زنان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) asemeh.ghasemi@srbiau.ac.ir
خدیجه ذوالقدر - استادیار گروه مطالعات زنان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

مقدمه: فعالیت در فضای مجازی رو به افزایش است و تاثیر قابل­ملاحظه­ای بر عملکرد خانوادگی دارد. پژوهش حاضر با هدف مطالعه و بررسی تاثیر حضور و فعالیت در فضاهای مجازی بر انجام نقش­های خانوادگی انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دربرگیرنده کلیه معلمان متاهل منطقه دو شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بود. ۳۴۳ نفر به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای برای این پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل عملکرد خانوادگی اپشتین، بالدوین و بیشاب (۱۹۸۳) و پرسشنامه محقق ساخته حضور و فعالیت در فضای مجازی بوده است. سپس، داده ها توسط نرم افزار SPSS.v۲۱ و آزمون های آماری تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها: نتایج تجزیه و تحلیل یافته­های پژوهش نشان داد حضور و فعالیت در فضای مجازی بر مهارت حل مسئله، نقش­های خانوادگی، درگیری اثربخش، کنترل رفتاری، کارکرد کلی و نمره کلی عملکرد خانوادگی والدین تاثیر منفی دارد. اما حضور و فعالیت در فضای مجازی بر روابط خانوادگی و پاسخگویی اثربخش والدین تاثیر معناداری نداشت. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد حضور و فعالیت والدین در فضای مجازی نقش مهمی بر عملکرد خانوادگی آن­ها دارد. مضامین نظری و کاربردی نتایج ارائه شده در پژوهش حاضر مورد بحث قرار گرفته است.

عملکرد خانوادگی فضای مجازی معلمان متاهل