مهناز میراحمدی - موزگار دوره دوم، کلاس چهارم ابتدایی

امر آموزش در کشور ما و احتمالا سایر نقاط دنیا یکی از حوزه هایی است که بیشترین اثر را از همه گیری کووید ۱۹ پذیرفته است. با فراگیری بیماری کرونا در ایران و طولانی شدن تعطیلات مدارس، چالش جدی برای چگونگی ادامه جریان آموزش ایجاد شد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی آسیب شناسی برگزاری آموزش های مجازی در دوران همه گیری کووید ۱۹می باشد. روش علمی تحقیق نیز به صورت توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری مطالب به صورت کتابخانه ای و جستجو در پایگاه ها و منابع اطلاعات علمی اینترنتی بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد آموزش اینترنتی آسیب های گوناگونی در زمینه تعلیم و تربیت کودکان ایجاد کرده است؛ از جمله آسیب های اخلاقی و فرهنگی همچون تضعیف باورهای دینی و القای شبهات و تعارض ارزش ها؛ آسیب های شخصیتی مثل افسردگی و انزوای اجتماعی، اعتیاد به فضای مجازی، انزوای اجتماعی و اتلاف وقت؛ و آسیب های خانوادگی از قبیل کاهش ارتباطات خانوادگی، تغییر الگوی تعامل میان والدین و فرزندان. همچنین استفاده بیش از حد از اینترنت می تواند، برای سلامت، رشد روانی و رشد اجتماعی نوجوانان و جوانان خطر آفرین باشد. یکی دیگر از چالش هایی که با آن مواجه هستیم بحث زیرساخت اینترنتی کشور هست، و اینکه بسیاری از آموزگاران و دانش آموزان با آموزش مجازی آشنا نیستند. بنابراین، برای اثرگذاری مورد نظر باید عوامل فنی و فرهنگی در همگرایی و هماهنگی با هم باشند تا آموزش مجازی بتواند به طور موثر پاسخگوی نیازهای جامعه باشد.

آسیب شناسی، آموزش مجازی، کووید ۱۹