بررسی آزمایشگاهی استفاده از مایعات یونی برگشت پذیر سه-جزیی برای جذب دی اکسید کربن در فشار بالا

در این پژوهش، مایعات یونی برگشت پذیر (SILs) سه تایی به عنوان حلالهایی نوین برای جذب دی اکسید کربن معرفی شده اند. حلالهای غیرآبی پیونددهنده با دی اکسید کربن از یک SIL تک-جزیی (آلکانول آمین نوع سوم) و یک SIL دو جزیی (سوپرباز/ الکل) تشکیل شده است. آزمایشهای غربالگری برای تعیین بهترین ترکیب سوپرباز (TMG)، الکل (متانول، -۱بوتانول، -۲بوتانول، -tertبوتانول و هگزانول) و آمین DMEA)، DEEA، (MDEA بر اساس مقدار و سرعت جذب انجام شد. دیدگاه طراحی مخلوط آماری با استفاده از نرم افزار Minitab ۱۸ برای طراحی آزمایشها و مدسازی بارگذاری CO۲ در حلال در دمای ۳۰۸/۲ K و ۲۵/۰۰ bar مورد استفاده قرارگرفت. مشخص شد که محلول متشکل از DMEA و -۱بوتانول دارای بهترین عملکرد در جذب CO۲ در هر دو دسته ی حلالهای بر مبنای باز DBU و TMG هستند. بیشترین مقدار بارگذاری به اندازه ی ۰/۵۷۳ mol CO۲/mol solvent با استفاده از حلال دوتایی هممولار -۱ بوتانولTMG/ حاصل شد. از طرفی بالاترین میزان جذب ۰/۳۶۲ mol CO۲/mol solvent در مدت ۲۰ دقیقه نیز با به کارگیری DMEA به دست آمد.

Keywords:

مایعات یونی برگشتپذیر , حلالهای برگشتپذیر , دیدگاه طراحی مخلوط , جذب دی اکسید کربن.