نجمه شجری - گروه مهندسی شیمی ، دانشکده مهندسی ، دانشگاه فردوسی مشهد دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
الهام یساری - استادیار مهندسی شیمی گروه مهندسی شیمی ، دانشکده مهندسی ، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی پناهی - دانشیار مهندسی شیمی گروه مهندسی شیمی ، دانشکده مهندسی ، دانشگاه فردوسی مشهد

با توجه به اهمیت دو فرآیند متانیشن۴ و دی متیل اتر۵ در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، در این مطالعه به بررسی تاثیر تجمیع دو فرآیند متانیشن و دی متیل اتر به عنوان یکی از فرآیندهای CCU۶ پرداخته شد. در این پژوهش، دبی مولی گاز طبیعی به عنوان خوراک اصلی فرآیند دی متیل اتر، ۴۱۰۰ kmol/hr است. جریانهای حاوی CO، H۲ و CO۲ خروجی از بخشهای مختلف فرآیند DME، به عنوان خوراک واحد متانیشن استفاده میشوند. یک جریان هیدروژن نیز خوراک فرآیند متانیشن است که میزان کمبود هیدروژن ورودی از دی متیل اتر برای رسیدن به درصد تبدیل مطلوب در فرآیند متانیشن را جبران میکند. تامین جریان هیدروژن مذکور از طریق الکترولیز آب توسط انرژیهای تجدیدپذیر در نظر گرفته شد. شبیه سازی دو فرآیند در نرم افزار اسپن پلاس۷ صورت گرفت. انرژی تولید شده در فرآیند تجمیع شده، قادر به تامین همه انرژی مورد نیاز نمیباشد. با فرض تامین کسری انرژی فرآیند تجمیع شده توسط انرژیهای تجدیدپذیر، راندمان کربن واحد تجمیع شده از ۰/۷۴ به ۰/۹۸ ارتقا یافته و از انتشار ۶۵۰ kmol/hr کربن دی اکسید جلوگیری شد.

راندمان کربن، کربن دی اکسید ، CCU، متانیشن، دیمتیل اتر، انرژیهای تجدیدپذیر