آزاده لک - استادیار گروه برنامه ریزی و طراحی مجتمع های زیستی, دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی
پانته آ حکیمیان - استادیار گروه برنامه ریزی و طراحی مجتمع های زیستی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی

هدف: هدف این مقاله، امکان قرائت دانش طراحی شهری به واسطه مولفه های فلسفه علم و در راستای کشف امکان تحولات جدید دانشی از جمله ابزار و منابع جدید شناخت برای انسان به عنوان سوژه طراحی در این دانش بوده است. روش: روش پژوهش، توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی انجام شده و در نهایت، به تحلیل محتوای مطالب جمع آوری شده پرداخته شده است. یافته ها: با توجه به نوظهور بودن دانش طراحی شهری و عدم روایی مکفی و علمی نظریات در این رشته از یک سو و اهمیت بحث انسان و کیفیت زندگی انسان در این رشته از سوی دیگر، می توان با تبیین مجدد هستی شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی این رشته، به طراحی و سازماندهی پارادایمی این رشته در حوزه علوم انسانی اقدام کرد. از اقدامات مهم، تعیین کلیدی ترین موضوعات بنیادی در علوم انسانی و نیز ابزارها، منابع و معرفت جدید برای این حوزه دانشی است. نتیجه گیری: در حال حاضر دانش طراحی شهری از جهان مادی و طبیعی و روشهای عمدتا اثبات گرایی(پوزیتویستی) در هر دو سطح عینی و ذهنی، در محدوده دانش حسی- تجربی کسب معرفت می کند؛ در حالی که با الهام از دانش انسان شناسی اسلامی در حوزه معرفت شهودی- عقلی و روش شناسی حکمی- اجتهادی امکان قرائت جدید از انسان و بهره گیری از سایر منابع معرفتی برای شناخت انسان در جهت رضایتمندی بیشتر انسان به عنوان معیار صدق این دانش فراهم می شود

طراحی شهری, فلسفه علم, روش شناسی حکمی- اجتهادی