بررسی نقش اسلامی سازی علوم (با تاکید بر منابع معرفت شناختی آن) در تحقق تربیت اسلامی

هدف: هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی نقش اسلامی سازی علوم (با تاکید بر منابع معرفت شناختی آن) در تحقق تربیت اسلامی است. بر این اساس، چهار پرسش پژوهشی پیرامون منابع معرفت شناختی اسلامی سازی علوم، نقش اسلامی سازی علوم (با تاکید بر منابع معرفت شناختی آن) در تحقق تربیت اسلامی، موانع و چالشهای اسلامی سازی علوم و ارائه راهکارها و پیشنهادها، مطرح و بررسی شده است.روش: روش انجام پژوهش، توصیفی و تحلیلی بوده است. یافته ها: یافته ها مبین آن است که بین اسلامی سازی علوم و تحقق تربیت اسلامی در چهار زمینه مورد بررسی، ارتباط وجود دارد. وحی، عقل، نقل و مشاهده حسی، به عنوان منابع معرفت شناختی در اسلامی سازی علوم مطرح می شوند. از آنجا که تجربه در اسلام فقط پیرامون یافته هایش می تواند اظهار نظر کند و فراتر از آن در تیررس توانمندی اش نیست، لذا با تجربه مد نظر اثبات گرایی، متفاوت است. عقل نیز در عین اینکه منبعی مستقل به شمار می رود، به محدودیت خود واقف بوده، برای تایید و شکوفایی اش از وحی بهره می برد. اسلامی سازی علوم از طریق شکوفا کردن عقل و با فراهم کردن زمینه عبودیت و منتهای مقصد انسان؛ یعنی هدایت، در تحقق تربیت اسلامی نقش ایفا می کند. نتیجه گیری:ترسیم چنین الگویی باعث پرهیز نگاه افراط گرایانه و تفریط گونه به علم شده، موجب نگرشی عالمانه و محققانه به آن می شود. این نگاه اعتدال مندانه، علم را از حصار تنگ کلیسای قرون وسطایی و به اصطلاح مترقیانه پوزیتیویستی و فرا اثبات گرایانه بیرون آورده، آن را در جایگاه حقیقی خود که همان مراتبی بودن است، قرار می دهد. با احاطه بر دستاوردهای علمی و استفاده از آنها و اجتهاد پویا در منابع غنی اسلامی می توان بر چالشهای اسلامی سازی علوم فائق آمد.

Keywords:

تربیت اسلامی , اسلامی سازی علوم , معرفت شناسی , وحی , عقل , نقل , تجربه