محسن نصرآبادی
صالح ریاحی
حسین صمدی بروجنی

آگاهی از نحوه توزیع رسوبات معلق برای محاسبه میزان دبی بار معلق در آبراهه ها مهم است، به این دلیل که در جریان های آبرفتی با عمق زیاد، به طور تقریبی?? درصد کل بار رسوبی را رسوبات معلق تشکیل می دهند. تاکنون رابطه های زیادی برای برآورد توزیع غلظت رسوبات معلق در مجاری باز توسط پژوهشگران مختلف توسعه یافته است. در این پژوهش، ضمن تحلیل و بررسی کامل این معادلات، با استفاده از مهم ترین شاخص های آماری ارایه شده، معادله بهینه از میان ? معادله تجربی مورد بررسی انتخاب شده است. برای واسنجی عملکرد هر یک از این معادلات، از معتبرترین داده های آزمایشگاهی موجود استفاده شده است. نتایج این پژوهش بیانگر این است که معادله اینشتین و شن (????) با ???‎/?=RMSE، ???‎/?=R?، ???‎/?=EF و ???‎/?=ME دارای دقت خوبی در تخمین توزیع غلظت رسوبات معلق است و بیش ترین تطابق را با داده های آزمایشگاهی دارد. در عوض، معادلات مک تیگو و ویلیس برای داده های مورد استفاده کم دقت ترین معادلات هستند و استفاده از آن ها توصیه نمی شود.

توزیع غلظت رسوبات معلق, معادله راوس, تحلیل آماری, دبی بار معلق