مهدیه ساعی

یکی از بزرگ ترین مسائل کشاورزان منطقه جیرفت، عدم مدیریت صحیح آبیاری است. برای دستیابی به بهترین روش آبیاری و بهبود کارآیی مصرف آب گیاه گوجه­فرنگی در زیر پوشش پلاستیک، آزمایشی به صورت فاکتوریل، فاکتور اول روش آبیاری (سطحی و قطره­ای) و فاکتور دوم سطح آبیاری (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰% نیاز آبی)، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی طی دو سال (۸۵ و ۸۶) با سه تکرار در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت اجرا شد. نتایج فنی این بررسی نشان داد که روش و سطح آبیاری و اثر متقابل آنها، روی قطر میوه اثر زیاد نداشته است. مقایسه میانگین عملکرد دو ساله، بهترین تیمار را روش قطره­ای با تامین ۱۰۰% نیاز آبی و حجم آب مصرفی ۴۶۲۵ متر مکعب با عملکرد ۴۲ تن در هکتار معرفی کرد. کمترین عملکرد نیز مربوط به تیمار آبیاری سطحی با تامین ۵۰% نیاز آبی بود. نتایج اقتصادی طرح به روش بودجه­بندی جزئی نیز تیمار آبیاری قطره­ای با تامین ۱۰۰% نیاز آبی را به عنوان تیمار ارجح از لحاظ اقتصادی معرفی و تجزیه و تحلیل ارجحیت سرمایه گذاری نیز این نتیجه را تایید کرد.

پوشش پلاستیک, ارزیابی اقتصادی, آبیاری سطحی, منطقه جیرفت, آبیاری قطره ای, گوجه فرنگی