علل و ریشه یابی کانون اصلی نقدینگی

یکی از مهم­ترین مسایلی که همواره دامن گیر اقتصاد ایران بوده، مسئله افزایش حجم نقدینگی در زمان کاهش رشد اقتصادی است که  بر بی ثباتی اقتصاد تاثیرگذار بوده و تنها با افزایش سطح عمومی قیمت­ها به تعادل می­رسد. ازاین رو، مطالعه حاضر به بررسی کانون اصلی شکل­گیری نقدینگی در دولت­های مختلف طی سال­های ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۹ اختصاص دارد. بررسی­ها نشان می­دهد ناکارآمدی سیاست­های دولت در تامین مالی کسری بودجه از طریق بانک مرکزی و مشکلات ساختاری موجود در نظام بانکی به طور مستقیم و غیرمستقیم تاثیر قابل ملاحظه­ای بر افزایش پایه پولی و حجم نقدینگی در جامعه داشته است و از سویی، بانک­ها با اعطای وام و تسهیلات، زمینه­ افزایش نقدینگی و سطح عمومی قیمت­ها را فراهم کرده­اند و این موضوع موجب شده است عایدی بخشی کوچک، اما پرنفوذ جامعه در حال انباشته شدن و در سوی مقابل، بدهی عده­ دیگری در حال افزایش باشد. با توجه به اهمیت موضوع و ضرورت ثبات نقدینگی در کشور،اعمال عملیات بازار باز بانکی، اعمال سیاست های انقباضی در بودجه از ناحیه کاهش هزینه­های غیرضروری، ضرورت توجه مقام­ها و کارشناسان پولی بانک مرکزی به جنبه­های انفعالی پولی و اصلاح نظام پولی و ارتقای سلامت و تقویت نظارت بر بانک­ها پیشنهاد می­شود.

Keywords:

نقدینگی , دولت , نظام بانکی , پایه پولی