اثر افزودن اسیدآمینه سیستئامین بر کاهش میزان لیپید پر اکسیداسیون اسپرم خروس راس طی انجماد-یخ گشایی

آسیب غشایی بعنوان یکی از دلایل کاهش تحرک و باروری اسپرم خروس مطرح است. تاکنون آنتی اکسیدان های مختلفی جهت کاهش یا جلوگیری از آسیب های غشایی در حین انجماد و ذوب مورداستفاده قرارگرفته است. هدف: در این تحقیق از اسیدآمینه سیستئامین بمنظور کاهش استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی و بهبود عملکرد اسپرم طیور استفاده شد. روش کار: بدین منظور نمونه های منی از ۱۵ خروس نژاد راس با سن ۲۸ هفته به روش مالش پشتی-شکمی جمع آوری شدند. نمونه های منی پس از ارزیابی اولیه باهم مخلوط شده پس از رقیق سازی نمونه ها و افزودن سطوح مختلفی از اسیدآمینه سیستئامین، نمونه ها سردسازی شده و سپس فریز شدند. بعد از ذوب نمونه ها فراسنجه های حرکتی اسپرم با استفاده از سیستم آنالیز کامپیوتری اسپرمCASA، زنده مانی با استفاده از روش رنگ آمیزی ائوزین-نیگروزین، یکپارچگی غشاء با استفاده از آزمون هاست، میزان اسپرم های ناهنجار با استفاده از محیط هانکوک و میزان لیپید پراکسیداسیون اندازه گیری شدند. نتایج بر اساس نتایج بدست آمده افزودن سطوح ۳۰ و ۴۵ میکرومول باعث افزایش تحرک کل نسبت به گروه کنترل گردید. افزودن سطح ۴۵ میکرومول باعث افزایش تحرک پیش رونده و پارامترهای حرکتی و همچنین افزودن ۳۰ میکرومول باعث افزایش معنی دار میزان زنده مانی، سلامت غشاء و کاهش معنی دار میزان مالون دی آلدهید نسبت به گروه کنترل شد. افزودن اسیدآمینه سیستئامین باعث کاهش معنی دار اسپرم های با مورفولوژی ناسالم طی انجماد-یخ گشایی نشد.افزایش تحرک پیش رونده و پارامترهای حرکتی و همچنین افزودن ۳۰ میکرومول باعث افزایش معنی دار میزان زنده مانی، سلامت غشاء و کاهش معنی دار میزان مالون دی آلدهید نسبت به گروه کنترل شد. افزودن اسیدآمینه سیستئامین باعث کاهش معنی دار اسپرم های با مورفولوژی ناسالم طی انجماد-یخ گشایی نشده است.

Keywords:

آنتی اکسیدان , اسپرم , سیستئامین , تنش اکسیداتیو , مالون دی آلدهید