کشت زمستانه دانه روغنی کاملینا تحت رژیم های مختلف آبیاری در منطقه باجگاه استان فارس

دانه های روغنی در بین محصولات زراعی اهمیت خاصی داشته، بنابراین نیاز به محصولات روغنی جدید با سازگاری بیش تر با تنش های محیطی و نیاز آبی و کودی کم تر به شدت احساس می شود. گیاهان در طول دوره ی رشد خود در معرض تنش های مختلف قرار دارند و کمبود آب بزرگ ترین چالش در تولید محصولات زراعی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا ازجمله ایران است. دانه کاملینا منبع غنی از روغن و اسید های چرب امگا ۳ است. با توجه به اهمیت این دانه روغنی به منظور بررسی امکان کشت این گیاه در اواخر زمستان (۳۰ بهمن)، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی بخش مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز اجرا شد. تیمار موردبررسی آبیاری شامل چهار سطح (۵۰،۷۵،۱۰۰ درصد نیاز آب آبیاری کامل و دیم) در نظر گرفته شد. با توجه به نتایج به دست آمده حداکثر عملکرد دانه و کاه و کلش به ترتیب ۶۹۲ و ۲۱۳۰ کیلو گرم در هکتار در تیمار آبیاری کامل و حداقل آن به ترتیب ۲۶۰ و ۸۵۹ کیلو گرم در هکتار در تیمار دیم مشاهده شد. نتایج نشان داد که کاملینا پتانسیل تولید عملکرد دانه با حداقل آب مصرفی (۳۷۰ میلی متر) را در کاشت در اواخر زمستان (۳۰ بهمن) در شرایط آب و هوایی باجگاه تا حد قابل قبول (۶۹۲ کیلوگرم بر هکتار) دارد. به طورکلی بر اساس شاخص بهره وری آب آبیاری و باران برای عملکرد دانه در صورت وجود آب به اندازه ای کافی در دسترس کشاورز آبیاری کامل توصیه می شود در غیر این صورت کشت دیم مناسب تر است.

Keywords:

بهره وری آب , کشت زمستانه , کاملینا , عملکرد دانه روغنی , کم آبیاری