تاثیر تمرینات مقاومتی با و بدون انسداد عروقی بر سطوح سرمی برخی هورمون های آنابولیکی و کاتابولیکی در دختران فعال

زمینه و هدف: اثر تمرینات انسدادی در فواصل زمانی مختلف بر عوامل رشد عضلانی در دختران به عنوان موضوعی جدید، مطرح می باشد.  از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی با و بدون انسداد عروقی، بر سطوح سرمی برخی هورمون های آنابولیکی و کاتابولیکی در دختران فعال به اجرا درآمد. روش تحقیق: بدین منظور ۳۶ دانشجوی دختر تربیت بدنی با میانگین شاخص توده بدنی ۷۹/۲ ± ۳۲/۲۳ کیلوگرم بر متر مربع به سه گروه (هر گروه ۱۲ نفر) شامل گروه تمرین مقاومتی بدون انسداد عروق، تمرین مقاومتی با انسداد عروق،  و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت ۶ هفته و هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه به مدت ۳۰ دقیقه تمرینات مقاومتی را اجرا کردند و انسداد عروقی به صورت بستن تورنیکت به دور ناحیه پروگزیمال بازو با فشار ۱۰۰ میلی لیتر جیوه اعمال گردید. نمونه های خونی قبل از شروع تمرین و ۲۴ ساعت بعد، پس از جلسه ششم و جلسه هجدهم پروتکل تمرینی؛ در حالت ناشتا جمع آوری شد. سطوح هورمون های رشد شبه انسولینی-۱، رشد، کورتیزول، تستوسترون و انسولین سرمی به روش الایزا اندازه گیری شدند. برای استخراج نتایج از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح ۰۵/۰>p بهره برداری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از ۶ هفته مداخله، تمرین مقاومتی با و بدون انسداد عروقی، موجب کاهش معنی دار هر دو شاخص کورتیزول (۱۰/۰=p) و انسولین (۱۰/۰=p) شد؛ در حالی که هورمون تستوسترون (۹۵/p=۰) و هورمون رشد شبه انسولینی-۱ (۲۸/۰=p) تغییر معنی داری نکردند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمرینات مقاومتی انسدادی با شدت کم، می تواند تغییراتی مشابه با تمرینات مقاومتی بدون انسداد با شدت زیاد؛ در هورمون های انسولین و کورتیزول ایجاد نماید.

Keywords:

تمرین مقاومتی , هورمون ها , محدودیت جریان خون , دختران فعال