آمایش شهری با رویکرد پدافند غیر عامل در شهر زاهدان و مناطق پیرامونی آن
عنوان مقاله: آمایش شهری با رویکرد پدافند غیر عامل در شهر زاهدان و مناطق پیرامونی آن
شناسه ملی مقاله: JR_JPUSD-3-2_004
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JPUSD-3-2_004
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی کدخدایی - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
معصومه حافظ رضازاده - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
مریم کریمیان بستانی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
خلاصه مقاله:
مهدی کدخدایی - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
معصومه حافظ رضازاده - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
مریم کریمیان بستانی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
از موضوعات حائز اهمیت که می بایست در بحث پدافند غیرعامل و مدیریت بحران رعایت شود موضوع آمایش شهری برای مکان یابی کاربری ها به ویژه کاربری های آسیب پذیر در مناطق شهری و پیرامون میباشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی آمایش شهری با رویکرد پدافند غیرعامل در شهر زاهدان و مناطق پیرامونی آن میباشد. روش پژوهش حاضر، تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای، اسنادی و میدانی است. در مراحل انجام تحقیق،از نرم افزار Expert choice و GIS، الکتره فازی استفاده شد. همچنین قابل ذکر است شاخصهای تحقیق شامل: سازگاری، آسایش، مطلوبیت کاربریها، سلامتی، استانداردهای ایمنی میباشند. نتایج نشان داد،جانمایی کاربری های آسیبپذیر در وضعیت فعلی، در شرایط مناسبی قرار ندارد، به شکلی که در مناطق پیرامونی تنها ۱۶/۰ از محدوده سکونتگاههای روستایی (همتآباد، داییآباد، مجتمع گاوداری) در اولویت دوم (اراضی با آسیبپذیری کم) قرار داشته و وضعیت مکانی کاربری آن ها در شرایط موجود نسبتا مناسب ارزیابی شده است. همچنین تنها ۱۲ درصد از محدوده شهر زاهدان در اولویت اول قرار داشته و وضعیت مکانی کاربری آن ها در شرایط موجود مناسب ارزیابی شده است. اراضی با آسیب پذیری کم با ۲۶ درصد در ( اولویت دوم)، و آسیب پذیری متوسط که بیشترین سهم را به خود اختصاص داده حدود ۳۳ درصد می باشد، و کاربری های آسیب پذیری که در بدترین شرایط مکانی (اولویت پنجم) قرار دارند، تنها ۷ درصد، که در کل شرایط بسیار مطلوبی را نشان نمی دهد. در ادامه نیز به منظور مقایسهبین مناطق پیرامونی (همتآباد، داییآباد و مجتمع گاوداری) از مدل الکتره فازی استفاده گردیده شد. نتایج نشان داد، میزان کاربریهای آسیبپذیر در مناطق پیرامون موردمطالعه شبیه هم است.
کلمات کلیدی: آمایش شهری, پدافند غیرعامل, مناطق پیرامونی, زاهدان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1380038/