هادی جعفریان - دکتری الهیات فقه و مبانی حقوق اسلامی، مدرس دانشگاه شهرکرد

هدف نوشتار حاضر بررسی رابطه حقوق و اخلاق است و از آنجا که مباحث گوناگونی در این راستا ظهور دارد؛ تلاش شده است تا مبادی تصوری و تصدیقی هر یک از آن دو را برشمرده و از این طریق نحوه ارتباط میان مفاهیم مذکور ، به تفصیل تبیین گردد. مقاله حاضر بر اساس هدف مطالعه، تحقیق بنیادی محسوب می گردد و گرد آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و با تاکید استدلال های عقلی صورت گرفته است. در همین راستا و به منظوربررسی ارتباط میان اخلاق و حقوق ، نخست به تبیین نظریات موجود در رابطه با موضوع علم پرداخته، سپس ضمن ارائه رویکرد های حقوقی موجود در این باب به بیان تفاوت اجمالی گزاره های حقوقی واخلاقی پرداخته خواهد شد. براساس نتایج این پژوهش، نظریه پوزیتویسم مبنی بر جدایی مطلق و بنیادین حقوق و اخلاق را نمی توان پذیرفت، اما تفاوت های عمده میان آن دو به عنوان نظام های دستوری وجود دارد؛ تفاوت هایی با رویکرد روش و معرفت شناختی که موجب شده است تا نظریه تفکیک، به مثابه روش نمایانگر این تمایزها، تحقق پیدا کند. بدین وصف اصولا نظام حقوقی یک نظام هنجاری نهادینه شده است؛ در حالی که اخلاق یک گروه یا یک جامعه چنین نیست

رابطه، حقوق، اخلاق، معرفت شناسی