سیدحسین رضوی - دکتری تخصصی مشاوره خانواده دانشگاه اصفهان مدرس گروه مشاوره دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهیدان پاکنژاد یزد
محمد خبیری - دانشجوی کارشناسی آموزشی ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهیدان پاکنژاد یزد

پرورش خلاقیت دانش اموزان در قالب برنامه های درسی و فوق برنامه از اهداف مهم آموزش و پرورش می باشد. آماده سازی افراد جهت رویارویی با موقعیت های دشوار در عصر حاضر، امری ضروری می باشد،به همین دلیل روانشناسان جهت یشگیری از بیماری اهای روانی و نابهنجاری های اجتماعی، آموزش مهارت های زندگی را در سراسر جهان آغاز نموده آند. آموزش مهارت های زندگی به مجموعه ای از توانایی ها گفته می شود که زمینه سازگاری رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورد و فرد را قادر می سازد که ضمن پذیرش مسئولیت های اجتماعی به شکل موثری با مسائل روزانه و در روابط بین فردی مواجه گردد. برخی صفات ریشه در احساسات انسان ها دارند که شخصیت افراد را شکل می دهند این احساسات، محرکی برای تعامل با محیط پیرامون و برخورداری از تعامل مناسب، سبب تصمیم گیری های درست و منطقی در زندگی و موفقیت در انجام امور خواهد شد. مهارت های زندگی موجب ارتقای توانایی های روانی اجتماعی می گردند که این توانایی فرد را جهت مقابله موثر برای پرداختن به کنش های زندگی یاری می بخشد تا در رابطه با سایر انسان ها، فرهنگ، و محیط مثبت و سازگارانه عمل کند و سلامت روانی خود را تامین نماید، بدین ترتیب یادگیری و تمرین مهارت های زندگی از جمله متغیر مرتبط با آن یعنی خلاقیت ، موجب تقویت یا تغییر در نگرش ها، ارزش ها و رفتار انسان می گردد که با پدید آمدن رفتارهای مثبت و سالم بسیاری از مشکلات قابل حل یا پیشگیری خواهند بود. در نتیجه آموزش مهارت های زنگی به دلیل تغییر مثبت در خودپنداره، عزت نفس، خودآگاهی و کاهش استرس از لحاظ روانی، خلاقیت را در دانش آموزان افزایش می دهد.

خلاقیت، مهارت های زندگی، آموزش وپرورش، اعتماد به نفس، استرس