شکیلا پروین - دانشجوی کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
عبدالوحید زاهدی - استادیار رشته حقوق و عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

در سالیان اخیر با افزایش ارتباطات الکترونیک و امکانات سخت افزارهای ارتباطی شاهد بیشتر دیده شدن حیوان ازاری در فضای مجازی هستیم. حساسیت رو به افزایش جامعه نسبت به حیوان آزاری و سوالات شکل گرفته پیرامون حقوق حیوانات، جامعه حقوقی کشور را وادار به رفع خلاءهای تحقیقاتی در این مورد نمود از سوی دیگر در دولت یازدهم طرح هایی جهت حمایت از حقوق حیوانات ارائه گردید. نگارنده نیز که از این دغدغه دور نبود در این تحقیق بر ان شد تا به تبیین ارتباط احتمالی میان حیوان ازاری و ارتکاب به جرائم خشن بپردازد. لذا با تکیه بر روش تجزیه و تحلیل آماری و پرسشنامه و استفاده از نرم افزار SPSS به بررسی مسئله اصلی تحقیق یعنی حدود ارتباط بین تمایل به خشونت (ارتکاب جرم خشن) و حیوان آزاری پرداخته شد. از حیث تئوری باید گفت که مسئله حق داشتن حیوانات امروزه در اغلب نظام های حقوقی پذیرفته شده است. از سوی دیگر حیوان آزاری را باید مفهومی مستقل از جرم شناسی سبز و جرایم علیه محیط زیست دانست. حیوان آزاری از دیدگاه نظری می تواند شامل حیوان آزاری فعالانه و منفعلانه باشد. برخی نیز حیوان آزاری را از مفاهیمی همچون، ظلم به حیوانات که بیشتراز مورد حیوان کاری و کشاورزی و صنعتی اتفاق می افتد جدا نموده اند. نگارنده در این تحقیق بیشتر بر گونه هایی از حیوان آزاری تاکید نمود که با معضلات روانی، شخصیتی، فرهنگی و.. در ارتباط هستند. و مرنتکب از انجام آنها رضایتمند می گردد و یا رنج حیوان احساس همدردی و در اوایجاد نمی نماید. به هر روی در بررسی آماری مشاهده گردید که ارتباط معناداری بین ارتکاب به جرم خشن و جرم حیوان آزاری وجود ندارد، همچنین ارتباط معناداری بین ارتکاب به جرم خشن و سوء رفتار غیر مجرمانه (خشونت خارج از تعریف جرم) نسبت به حیوان نیز وجود ندارد. لیکن بین ارتکاب به جرم خشن و احساسات خشونت آمیز به حیوانات رابطه معنادار یافت دگردید که می توان نشان از پتانسیل نسبی مرتکبین به جرائم خشن برای حیوان ازاری داشته باشد.

حقوق حیوانات، حیوان آزاری، پرخاشگری و جرائم خشن