ریحانه حسن پور - دانشجو دانشگاه فرهنگیان رشت ایران
محدثه خوشحال - دانشجو دانشگاه فرهنگیان رشت ایران

انسان ها با فطرت خدا آشنا به عرصه وجود می گذارند. مسئله مورد توجه، تلاش برای تقویت هر چه بهتر فطرت خداشناس کودکان می باشد چرا که در صورت سهل انگاری ممکن است مورد غفلت قرار بگیرد. باتوجه به این امر تلاش برای درونی کردن این فطرت از ساعات اغازین تولید باید مورد توجه قرار بگیرد. این مقاله به بررسی تصورات کودکان از خداوند و اصول و روش های آموزش این مفهوم می پردازد. روش تحقیق مطالعه مروری براساس موضوع پژوهش، آشنایی با تصورات کودکان از خداوند و. اصول و روش های آموزش این مفهوم می باشد. یافته ها حاکی از آن است که کودکان در هریک از مراحل رشد تصورات مختلفی از خدا دارند که این تصورات ریشه در فرهنگ و خانواده دارد. از جمله اصولی که مورد بررسی قرار گرفتند می توان به: اصل توجه به سطح ادراکی وآمادگی های فکری، مفروض گرفتن وجود خدا، آغاز آموزش از دوران طفولیت، آمادگی، اولویت عمل بر کلام، تاکید بر معرفی صفات خدا، بهره گیری از روش های متنوع، تدریج و استمرار، فراهم آوردن محیط اجتماعی فعال و پویا اشاره کرد. از روش های مناسب برای آموزش می توان به: تمثیل، الگودهی توسط والدین، پرسش و پاسخ گام به گام، قصه گویی و.... نام برد.همه ی اصول و روش های ذکر شده دارای ویژگی های موثری هستند و مربی با توجه به موقعیت و صلاح دید خود می تواند از هر یک بهره ببرد.

خداشناسی، کودکان، اصول، روش آموزشی