تقی امینی مفرد - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان،ا یران.
کبری نودهی - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرگان، گرگان،ا یران.

بی تردید نیایش پدیده ی است که پیشینه آن همزاد آفرینش آدمی است و ریشه در ژرفای جان و فطرت بشر دارد. به تصریح آیات قرآن کریم، هدف آفرینش چیزی جز شناخت، عبادت و معرفت نیست. نقش نیایش و فلسفه این پدیده والا، برقراری ارتباط و کاهش فاصله آفریده ای کوچک در برابر بی نهایت بزرگ است. به یقین نیایش های والا و معرفتی، ره آورد انگیزه هایی الهی و ارزشمند است. در میان نیایش های سازنده و ملکوتی خاندان عصمت و طهارت، علیهم السلام، دعای عرفه حضرت امام حسین، علیه السلام، با انگیزه های متعالی و الهی نیز به سان گوهری تابناک بر تارک نیایش های بشری می درخشد. برقراری ارتباط و انس به معشوق، تقرب به حق، شکر و سپاس پروردگار، توسل، استغاثه، استغفار، اقرار به یگانگی خداوند ، اظهار عجز بنده و بیان قدرت الهی، درخواست توفیق تهذیب نفس و بهره مندی از نعمت های الهی از جمله انگیزه های نیایش شریف عرفه است که در این مقاله به شیوه توصیفی – تحلیلی بررسی گردیده است.

پروردگار، امام حسین(ع)، عرفه، نیایش، انگیزه