رفتوبرگشت سرمایه: عوامل تعیین کننده سرمایه گذاری شرکت در بازارهای نوظهور در مراکز مالی فراساحلی و پیامدهای اخلاقی آنها

سرمایه گذاری مستقیم خارجی در مراکز مالی فراساحلی توجه فزایندهای را در تحقیقات اخلاقی کسب وکار بهخود جلب کرده است. بیشتر این تحقیقات بر روی مراکز مالی فراساحلی ها به عنوان مکان هایی تمرکز دارند کهبنگاه ها می توانند از مالیات اجتناب کنند و چنین رفتاری را غیراخلاقی می دانند. بااین حال، مطالعات کمی درمورد رفتوبرگشت سرمایه توسط شرکت های بازارهای نوظهور وجود دارد که بخشی جدایی ناپذیر از این پدیدها ست. چنین رفت و برگشتی شامل ار سال سرمایه به مراکز مالی فرا ساحلی ها فقط برای سرمایه گذاری آن درکشور اصلی تحت عنوان سرمایه گذاری «خارجی» است. در حال حاضر بحث کمی در مورد پیامدهای اخلاقی چنین فعالیت های سرمایه گذاری مستقیم خارجی رفت و برگشتی وجود دارد. در این مقاله، ما سفررفت وبرگشت را به عنوان آربیتراژ سازمانی مفهوم سازی می کنیم و به عوامل تعیین کننده و پیامدهای اخلاقیچنین سرمایه گذاری هایی در مراکز مالی فرا ساحلی ها نگاه می کنیم. در بررسی رفت وبرگشت روسیه، متوجهمی شویم که شرکت های تجاری تمایل دارند وجوه بیشتری را در مراکز مالی فراساحلی هایی سرمایه گذاری کنندکه ترکیبی از مالیات و رازداری، یا فرصت های آربیتراژ رازداری و حفاظت از حقوق مالکیت را ارائه می دهند.درهر صورت، شرکت ها از فرصت های ایجاد شده توسط تفاوت های نهادی بین مراکز مالی فراساحلی و روسیهدرحالی که در روسیه سرمایه گذاری می کنند، استفاده می کنند. نتایج پژوهش نشان می دهد که معادل سازیسرمایه گذاری مراکز مالی فرا ساحلی با اجتناب مالیاتی و درنتیجه تلقی آن به عنوان رفتار غیراخلاقی، توضیحیبسیار محدود در مورد اقتصاد نوظهور است. دلیل این امر این است که چنین سرمایه گذاری هایی اغلب باانگیزهرفتار غیراخلاقی ذینفعان کشور خود انجام می شود و ممکن است درواقع منافعی را برای جامعه فراهم کند.

Keywords:

شرکت های بازارهای نوظهور , مراکز مالی فراساحلی , سرمایه گذاری رفتوبرگشت , آربیتراژ نهادی