بررسی تاثیر مشخصات فردی رانندگان خودروهای سواری بر تخلفات پارک حاشیه ای (مطالعه موردی: شهر رشت)

امروزه معضل کمبود محل توقف وسایل نقلیه به خصوص در مناطق مرکزی شهر، گریبان گیر اکثر شهرهای بزرگ است. رانندگان همواره بهدنبال مکان مناسبی برای توقف وسایل نقلیه خود میباشند. یکی از پرطرفدارترین انواع پارک از سوی رانندگان، پارک در حاشیه معابر استکه چگونگی انجام مانور پارک آن از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد معابر تلقی میگردد. همچنین، عوامل بسیار زیادی بر مدت زمان انجاممانورهای پارک در حاشیه معابر تاثیرگذارند که موجب ایجاد اختلال نرخ جریان اشباع عبوری از معبر می گردند؛ لذا بررسی تاثیر پارکحاشیه ای بر عملکرد معابر اصلی، موضوعی حائز اهمیت می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر مشخصات فردی رانندگان خودروهایسواری بر تخلفات پارک حاشیهای بوده و به همین منضور ۴ خیابان رشت (لاکانی، گلسار، نواب، تختی) براساس هدف های مختلف انتخابکردیم. همچنین با بررسی تعیین ساعت اوج از طریق تصاویر زنده ترافیک در گوگل، ساعت های اوج را تعیین کردیم. متغیرهای از قبیلسن و جنسیت و پوشش رانندگان ، فاصله پارک، تقاطع، خودرو، زمان برداشت و آب و هوا به عنوان پارامترهای احتمالی تاثیرگذار بر نقضپارک دوبل بررسی شدند . در نتیجه بیشترین فاصله پارک ثبت شده با ۱۰۱۳ مربوط به ۱۵۰ تا ۲۵۰ متر است که این نشان دهنده ایناست به خودی خود در خیابان ها جای پارک نیست. همچنین بیشتر تخلفات پارک دوبل در آب و هوای بارانی انجام میشود این تاثیر باراندر تخلف پارک دوبل را نشان می دهد.

Keywords:

پارک دوبل , تخلف پارک دوبل , خودرو , فاصله ی پارک , خصوصیات فردی رانندگان