چرایی نماز و آثار آن در تعالی تربیت اسلامی

زیباترین جلوه عبادت پروردگار یکتا نماز است. جایگاه رفیع این عبادت به عنوان راه ارتباط بین خالق و مخلوق نه تنها در دین اسلام که در روش برگزیده همه ادیان آسمانی ستوده شده است. با این وجود مشغولیتهای زندگی پیشرفته و اغلب مرفه کنونی، از جاذبه نماز برای نسل نو کاسته و به گونه ای بی میلی و سستی در انجام عبادات و به ویژه نماز را موجب گشته؛ از سوی دیگر هویدا نبودن آثار تربیتی نماز در زندگی شخص نمازگزار به این امر دامن زده است. پرده برداشتن از چرایی نماز و پاسخ به سوال چرا نماز میخوانیم شاید بتواند بار دیگر جایگاه این مهم را در زندگی مسلمان مکلف رفعت داده و مفهوم و رنگ تازهای به عبادات او بخشد. پژوهش پیشرو در نظر دارد به روش کتابخانه ای و به شیوه تحلیل محتوا، با محوریت آیات ۱۵۳ سوره بقره، ۱۴ طه و ۴۵ عنکبوت، گامی در ترغیب و تشویق نسل جوان به نماز و ظهور آثار آن در زندگی نمازگزار بردارد. دستاورد این مطالعه آن است که تمرکز بر مسئله ورود آگاهانه به دایره اسلام، پذیرش عهد مسلمانی و عهده دار شدن مسئولیتهای منتج از آن، دستیابی به بینشی را در پی دارد که حاصل آن کسب یقین و باور به حقانیت دین اسلام و ایجاد ثبات بر ادای تکلیف بوده، بی انگیزگی و احساس پوچی در مکلف را مرتفع میسازد و اینگونه نسل جوان را بر مسیر تربیت اسلامی صحیح قرار میدهد.

Keywords:

تشویق جوانان به نماز , تربیت اسلامی , چرا نماز میخوانیم , صاله , نماز.