هم سنجی اثربخشی رویکرد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و رویکرد شناخت درمانی هیجان مدار بر میزان دیدگاه فهمی خود، دیدگاه فهمی همسر، ادراک انصاف و خود دلسوزی در زوجین متعارض

هدف: پژوهش حاضر با هدف هم سنجی اثربخشی رویکرد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و رویکرد شناخت درمانی هیجان مدار بر میزان دیدگاه فهمی خود، دیدگاه فهمی همسر، ادراک انصاف و خود دلسوزی در زوجین متعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره دولتی بهزیستی شهر همدان صورت گرفت. روش: در این پژوهش از طرح آزمایشی تک موردی و از نوع آزمایش بالینی است، استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه زن و شوهران دارای تعارض زناشویی شهر همدان بودند. جمعیت هدف عبارت بودند از زوجینی که به دلیل تعارضات زناشویی و مشکلات ارتباطی در تابستان ۱۳۹۷، به مرکز مشاوره دولتی بهزیستی شهرستان همدان مراجعه نمودند. با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس، از جامعه آماری مورد مطالعه، ۴۵ زوج ۹۰) نفر) زوج متعارض انتخاب و نمونه آماری این پژوهش را تشکیل دادند که در دو گروه آزمایش (رویکرد درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد ، ۱۵ زوج یعنی ۳۰ نفر و گروه آزمایش رویکرد شناخت درمانی هیجان مدار ، ۱۵ زوج یعنی ۳۰ نفرو ۱۵ زوج یعنی ۳۰ نفر به عنوان گروه گواه) به صورت تصادفی جایگزین شدند. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس دیدگاه فهمی خود گراتز و رومر( (۲۰۰۴، پرسشنامه دیدگاه فهمی همسر کریستنسن و سالاوی،( (۱۹۸۴، مقیاس ادراک انصاف پالیری و همکاران( (۲۰۰۹ و مقیاس خود دلسوزی اسپاینر (۱۹۷۶) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش معناداری بالینی استفاده شده است. نتایج: تحلیل یافته ها نشان دهنده اثربخشی بیشتر۵ رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش دیدگاه فهمی خود، ترمیم دیدگاه فهمی و بازیابی ادراک انصاف همسر زوجین در مقاسیه با شناخت درمانی هیجان مدار است. همچنین بین اثربخشی رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد و شناخت درمانی هیجان مدار بر خود دلسوزی در زوجین متعارض شهر همدان تفاوت معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش اثربخشی رویکرد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان دیدگاه فهمی خود، دیدگاه فهمی همسر، ادراک انصاف و خود دلسوزی در زوجین متعارض نسبت به رویکرد شناخت درمانی هیجان مدار بیشتر است.

Keywords:

رویکرد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد , رویکرد شناخت درمانی هیجان مدار , تعارض زوجین