جواد عابدی - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر
حسین پارسایی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر
رضا فرصتی جویباری - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر

تعلیم و تربیت الهی برای رشد و تعالی جوامع بشری و برای رسیدن انسان به هدف نهایی و کمال، یک امر اجتناب ناپذیراست. قرآن کریم و سخنان ائمه اطهار و اندیشمندان علم و عرفان به عنوان گنجینه های ارزشمند و منابع بسیار غنی برای انسان راهنما و روشنگر است. اساسی ترین رکن عرفان مفهوم عرفانی ولایت می باشد. یکی ازآموزه های تربیت اسلامی مبحث ولایت و ولایت پذیری است که می تواند خیلی از مشکلات جوامع اسلامی را برطرف سازد؛ این نکته ی بسیار ارزشمند تربیتی را می توان در آثار ادبی عارفان شاعر جستجو کردامام. خمینی(ره) و علامه حسن زاده آملی وعلامه طباطبایی، عارفانی شاعر می باشند که اشعارشان نمونه بارزی ازآمیختگی عرفان و ادب است. از ویژگی های برجسته درسراسر اشعارشان وجود پر رنگ نشانه های ولایت(ولایت پذیری) استاز. اهداف مهم این پژوهش، جایگاه مفهوم »عرفانی ولایت« دراشعار حضرت امام خمینی(ره) و علامه حسن زاده آملی وعلامه طباطبایی و دست یابی به مفهوم »ولایت و ولایت پذیری« و نکات تربیتی آن است که به روش تطبیقی، توصیفی - تحلیلی انجام گرفته است. اقسام ولایت دراشعار این سه شخصیت ممتاز مورد بررسی قرار گرفته است در بین بررسی ها ولایت به خداوند بیش ازهمه به چشم می خورد و بعد ازآن ولایت به انسان های کامل از بسامد بیشتری برخوردار است. در بین ولایت به انسان های برگزیده ولایت به امام مهدی(عج) بیشتر دیده می شود.

اشعار، امام خمینی، تربیت،علامه حسن زاده،علامه طباطبایی، ولایت.