احمد مرادخانی
مهرزاد بوستانی

اسقاط کافه خیارات اصطلاح رایج در قراردادهای عادی و رسمی می باشد. مقنن در ماده ۴۴۸ قانون مدنی این موضوع را موردتوجه قرار داده است. صرف نظر از پیشینه فقهی موضوع و ذکر عنوان مسقطات خیار در کتب فقه، آراء و نظریه های حقوقدانان در تفسیر و شرح این ماده محل تامل است. مقنن ایرانی در نحوه نگارشی شکلی و ماهوی الفاظ، اصطلاحات، جایگاه ماده دچار تسامح گردیده است. حسب استقراء رویه قضایی صرفا ظاهر قانون را ملاک عمل قرار داده است. در عدم تمایز الفاظ سقوط و اسقاط، عدم توجه به قبح تخصیص اکثر، عدم توجه کافی به مبانی فقهی موضوع ، عدم توجه به ضوابط حاکم بر شروط تاخر نگارش در موارد پایانی خیارات و عدم رعایت اصول نگارشی در ماده مهم ترین ایرادات وارده بر ماده موصوف می باشد. نقد لفظی و ماهوی ماده ۴۴۸ قانون مدنی با تسمک به مبانی حقوقی، فقهی و رویه قضایی و اصول نگارشی موضوع مقاله می باشد در پایان مقاله پیشنهاد اصلاحی ماده مذکور نیز مطرح گردیده است.

اسقاط، سقوط، خیارات، ماده ۴۴۸ قانون مدنی