حمید عرفانیان - عضو هیات علمی گروه مدیریت واحد مشهد
زهره ترکانلو - دانشجوی دکتری مدیریت تهران، دانشگاه پیام نور، گروه مدیریت ، تهران، ایران

در مدل های مختلف معرفی شده سبک رهبری و انگیزه به عنوان عوامل موثر بر بهره وری در نظر گرفته شدند. جهت افزایش بهره وری باید عوامل موثر بر آن را بشناسیم، هدف این پژوهش، بررسی تاثیر سبک رهبری توانمندساز بر انگیزش پیشرفت و انگیزش الهام بخش و ترغیب ذهنی کارکنان در راستای افزایش بهره وری است. جامعه آماری کارکنان شرکت گاز استان خراسان رضوی ۴۴۴ نفر بودند که با استفاده از جدول کرجسی مورگان یک نمونه ۲۰۶ نفری به دست آمد. این پژوهش با هدف کاربردی و بر مبنای جمع آوری داده ها پیمایشی است. ابزار مورد استفاده پرسشنامه های استاندارد رهبری توانمندساز اهرن (۲۰۱۰) و انگیزش پیشرفت رنجبریان(۱۳۹۰) بود که البته دو عامل ترغیب ذهنی و انگیزش الهام بخش از پرسشنامه سبک های رهبری تحول آفرین آوولیو(۲۰۰۰) برای اولین بار به صورت مستقل استفاده شد. روایی پرسشنامه ها از روایی سازه و محتوا، همچنین پایایی از آلفای کرونباخ تایید شده است که پایایی پرسشنامه رهبری توانمندساز۰.۹۲ و پرسشنامه انگیزش پیشرفت۰.۹۰ و پرسشنامه انگیزش الهام بخش ۰.۸۴ و پرسشنامه ترغیب ذهنی۰.۸۷ به دست آمد. آزمون فرضیه های پژوهش براساس روش مدل سازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار لیزرل بررسی گردید. نتایج نشان داد، در مدل اول رهبری توانمندساز بر ترغیب ذهنی و انگیزش الهام بخش و انگیزش پیشرفت کارکنان تاثیر دارد و در مدل دوم  نقش تعدیل گر انگیزش الهام بخش بر رابطه رهبری توانمندساز و انگیزش پیشرفت تایید شد. ولی ترغیب ذهنی این رابطه را تعدیل نمی کند.

رهبری توانمندساز, انگیزش پیشرفت, انگیزش الهام بخش, ترغیب ذهنی, بهره وری