بهروز محمودی بختیاری - دانشیار، گروه هنرهای نمایشی، پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران
علی فارسی نژاد - کارشناس ارشد زبان شناسی رایانشی، دانشگاه صنعتی شریف

امروزه در نتیجه مطالعات سازمان­یافته بر پیکره­های گوناگون زبانی، جامعهشناسان زبان و متخصصان تحلیل گفتمان بر این باورند که سبک و نحوه استفاده زبان در زنان و مردان متفاوت است. با وجود این، هنوز تفاوت متون داستانی نویسندگان زن و مرد به طور دقیق به لحاظ علمی و آماری تحلیل نشده است. در این مقاله به منظور دستیابی به نتایج آماری و استفاده از رایانه در تحلیل سبکی نگارش مردان و زنان، ابتدا پیکره کوچکی از داستانهای نویسندگان زن و مرد (به زبان انگلیسی) تهیه شد. سپس این پیکره در دو سطح عمومی/ واژگانی و مقوله دستوری، با استفاده از روشهای پردازش زبان طبیعی، از شمارش ساده واحدهای زبانی تا روشهای آماری، واکاوی شد. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که از میان شاخص­های معرفی شده برای مقایسه سبک نوشتاری زنان و مردان، نویسندگان زن از کلمات مربوط به خانواده، کلمات منفی و حرف اضافه«for»استفاده بیشتری می­کنند. این مقاله، گام نخست در مسیری است که امید می­رود با تهیه پیکره­های داستانی فارسی، در مطالعات سبک­شناسی آثار معاصر ایران نیز پیگیری شود.

سبک شناسی, زبان و جنسیت, زبان شناسی رایانشی, رابین لیکاف, رمان انگلیسی