عباس چرچی - استادیار، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
فاطمه هوشمند - کارشناس ارشد تکتونیک، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
بابک سامانی - دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم زمین، گروه زمین شناسی

در این پژوهش به تحلیل لرزه زمین ساخت محدوده ای به شعاع ۲۵ کیلومتری شهر گوریه(از توابع شعیبیه شهرستان شوشتر، استان خوزستان، ایران) با نگرشی بر نه ماه فوج لرزه گوریه از تاریخ ۲۴-۸-۱۳۹۶ تا ۳۰-۴-۱۳۹۷ پرداخته شده است. هدف اصلی در این پژوهش، گردآوری شواهدی جهت اثبات فعالیت روندهای لرزه خیز جدید و در نهایت لزوم استحکام بناهای تاریخی و قدیمی در این محدوده است. پیشینه لرزه خیزی، شواهد صحرایی، موقعیت مکانی رومرکز این رویداد(به صورت خوشه لرزه ای) و نیز روند مهاجرت آنها به سوی جنوب غرب(N۳۰E)، گویای فعالیت روند لرزه ای شمال شرق جنوب غرب در مجاورت فعالیت روند لرزه ای شمال غرب جنوب شرق(روند زاگرسی) و انطباق آنها با موقعیت مکانی گسل های سطحی و زیرسطحی در این محدوده است. همچنین سازوکار کانونی ارائه شده برای زمین لرزه های این محدوده، سازوکار فشاری و در مواردی همراه با مولفه امتدادلغز راستگرد را برای گسل های مسبب لرزه خیزی این محدوده، بیان می کند. عمده شواهد گردآوری شده بیانگر فعالیت مجدد گسل سردارآباد، گسل زیرسطحی(UGC-FAULT) و خطواره مغناطیسی(MGL-۱) است. در ادامه، تحلیل خطر زمین لرزه به روش تعیینی برای این محدوده انجام شد و بیشینه توان لرزه زای(MSmax)۷/۱۴ ریشتر برای گسل زیرسطحی(UGC-FAULT) و بیشینه شتاب افقی(PGA) g۰.۲۷ برای خطواره مغناطیسی(MGL-۱) محاسبه گردید.

تحلیل لرزه زمین ساخت, فوج لرزه گوریه, سازوکار کانونی, تحلیل خطر زمین لرزه , روش تعیینی