رضا محمدپور - گروه عمران- دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان-استهبان- ایران
شفیع الدین جوادی - گروه عمران - دانشگاهع آزاد اسلامی واحد استهبان- ایران

یکی از مسایل بسیار مهم در طراحی سازه های بتنی که در معرض آب قرار دارند کاهش نفوذپذیری و آب بند کردن بتن است. نوآوری این تحقیق استفاده از کنسانتره آهن به عنوان یک ماده ارزان قیمت جهت کاهش نفوذپذیری می باشد. جهت بررسی آزمایشگاهی ضریب نفوذپذیری و مقاومت فشاری بتن، تعداد ۱۴۰ نمونه مکعبی با ۷ طرح اختلاط و درصدهای مختلف کنسانتره مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن کنسانتره تاثیر بسزایی در کاهش نفوذ پذیری بتن دارد و به ازاء ۵% الی۱۰% کنسانتره، میزان ضریب نفوذپذیری به ترتیب ۷۶/۷۸% الی ۴۴/۹۶% کاهش می یابد. از طرفی، با افزایش کنسانتره، میزان مقاومت فشاری بتن کاهش می یابد. مقایسه همزمان نمودارهای مقاومت فشاری و نفوذپذیری نشان داد که بهینه ترین میزان مصرف کنسانتره آهن بین ۵ الی ۱۵ درصد وزنی سیمان می باشد. نتایج شکست نمونه های نشان میدهد که میزان درصد کنسانتره تاثیری بر نحوه شکست بتن نخواهد داشت.

کنسانتره آهن, نفوذ پذیری بتن, مقاومت فشاری, سازه های هیدرولیکی, نرخ نفوذ