محمود مهرگان - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران.
میلاد تمجیدی فرح بخش - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران.
اشکان کاظمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران.
مسعود روحبخش - دانش آموخته کارشناسی مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، شرکت آب و فاضلاب مشهد، ایران.
امیر اکبرزاده - دانشجوی دکترای برق دانشگاه فردوسی مشهد، شرکت آب و فاضلاب مشهد، ایران.

امروزه به علت کاهش منابع سوخت های فسیلی، تولید بیوگاز از ضایعات فسادپذیر مورد توجه قرار گرفته است. هاضم های بی هوازی برای تولید انرژی تجدیدپذیر از ضایعات قابل تجزیه و همچنین مدیریت کردن پسماندها استفاده میشوند. به طورکلی هاضم های بی هوازی مواد فسادپذیر را به متان و کربن دی اکسید تبدیل می کنند. از عوامل تاثیرگذار بر فرایند هضم بی هوازی می توان به نوع راکتور، محدوده دمایی راکتور، نوع اختلاط و پسماند مورد استفاده نام برد. در این پژوهش به بررسی استفاده از لجن تولید شده در تصفیه خانه های فاضلاب با فرایندهای SBR و MLE در هاضم های بی هوازی پرداخته شده است. بهاینمنظور، تصفیه خانه های فاضلاب خین عرب و التیمور در مشهد که فرایندهای آن ها به ترتیب از نوع SBR و MLE می باشد، به عنوان نمونه های مورد مطالعه در نظر گرفته شده است. مقایسه نتایج به دست آمده نشان می دهد لجن تولید شده از فرایند SBR (تصفیه خانه خین عرب) قابلیت مناسبی برای تولید بیوگاز ندارد، درحالی که پتانسیل تولید بیوگاز در تصفیه خانه التیمور وجود دارد و می توان در آینده بر روی تصفیه خانه فاضلاب التیمور سرمایه گذاری نمود.

هاضم بی هوازی, فرایند SBR, فرایند MLE تصفیه خانه فاضلاب خین عرب, تصفیه خانه فاضلاب التیمور