ارزیابی اثر خاک ورزی، تنش آبی و کود نیتروژن بر کیفیت علوفه ذرت در کرج

برای مطالعه اثر نیتروژن به همراه رژیم های آبیاری بر عملکرد و کیفیت ذرت علوفه­ای کشت شده در خاک ورزی مرسوم و حفاظتی، آزمایشی در سال ۱۳۹۷ به صورت کرت­های دو بار خردشده در قالب بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه تهران اجرا شد. خاک ورزی به عنوان عامل اصلی در دو سطح (بی خاک ورزی و مرسوم)، تنش آبی به عنوان عامل فرعی در سه سطح ۳۰، ۶۰ و ۹۰ درصد نیاز رطوبتی و کود نیتروژن به عنوان عامل فرعی فرعی در سه سطح صفر، ۵۰ و ۱۰۰ درصد میزان توصیه شده بر روی صفات کیفی (DMD، WSC، CP، ADF، NDF، CF و Ash) و ماده خشک گیاه ذرت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین ماده خشک تولیدی ذرت (۳/۱۸ تن در هکتار)، به تیمار بدون تنش آب در خاک ورزی مرسوم تعلق داشت و ماده خشک تولیدی (۲/۷ تن در هکتار) در تیمار تنش شدید آب و بی خاک ورزی مشاهده شد. بیشترین درصد پروتئین خام در علوفه ذرت (۲۲/۱۲ درصد) مربوط به تیمار ۱۰۰ درصد کود نیتروژن به همراه عدم وجود تنش آب در خاک ورزی مرسوم بود و کمترین آن (۱۱/۶ درصد) به تیمار عدم کاربرد کود نیتروژن و تنش آبی متوسط در سیستم خاک ورزی حفاظتی تعلق داشت. بیشترین درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در علوفه ذرت (۴۳/۲۵ درصد) در تیمار ۱۰۰ درصد کود نیتروژن به همراه تنش آبی شدید در خاک ورزی حفاظتی مشاهده شد و کمترین شوینده آن (۲۷/۱۳ درصد) از تیمار ۱۰۰ درصد کود نیتروژن به همراه تنش آبی متوسط در خاک ورزی حفاظتی به دست آمد. از لحاظ زراعی، به نظر می رسد که امکان دست یابی به اهداف خاک ورزی حفاظتی در کوتاه مدت میسر نیست؛ به عبارت دیگر، خاک ورزی حفاظتی پس از طی دوران گذار تاثیرگذار خواهد بود. همچنین، افزایش مقدار نیتروژن در شرایط تنش آبی تاثیر مثبتی بر خصوصیات کیفی علوفه نداشت.

Keywords:

تنش خشکی , خاک ورزی حفاظتی , خاک ورزی متداول , کود شیمیایی , کیفیت علوفه