موسی خدادادی سرخی - مسئول درآمد و تشخیص عوارض شهرداری

شهرداری ها در سطح جهانی از جمله سازمان هایی هستند که نقش مهمی در توسعه شهرها و گسترش عرصه های مدنی دارند. این سازمان ها در ایران، از جایگاه اصلی خود که برنامه ریزی و مدیریت امور شهری است، دور مانده اند. در طی چند دهه گذشته، روند شهرنشینی درجهان به تبع دگرگونی های اجتماعی- اقتصادی آهنگ رشد فزاینده ای داشته است. روندی که در چند دهه اخیر در کشورهای درحال توسعه و همچنین در شهر اسلامی- ایرانی حاکم شده، پیش گرفتن شهرنشینی از برنامه ریزی شهری است که حفظ و ارتقای کیفیت زندگی ساکنان شهرها را با چالش های جدی از جمله تغییراتی اقلیمی، فقر و نابرابری، انحطاط مراکز شهری، حاشیه نشینی، کمبود زیرساخت ها و خدمات، انواع آلودگی ها و کمبود درآمد پایدار مواجه کرده است. امروزه یکی از مسایل مهم شهرداریها در سراسر جهان ایجاد منابع کافی درآمد و تامین هزینه خدمات شهری است. هر چند که منابع درآمدی شهرداری ها به طرق مختلف قابل وصول است اما همه آنها از خصوصیات درآمدهای پایدار برخوردار نیستند. پایداری در درآمدها مستلزم آن است که اولا این اقلام از یک استمرار نسبی برخوردار باشند و ثانیا دستیابی به این درآمدها نباید شرایط کیفی شهر را در معرض تهدید و تخریب قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر درآمدپایدار شهرداری ها با روش توصیفی و مطالعه اسنادی می باشد. نتایج نشان می دهد به نظر می رسد منابع درآمد پایدار، عنصر و حلقه مفقوده ای است که فقدان آن عملکرد مدیریت شهری را به شدت تحت تاثیر منفی قرار می دهد. و می توان گفت شهرهایی که درآمد کافی نداشته باشند به از دست دادن خودمختاری و وابستگی به بودجه ملی گرایش پیدا می کنند و این امر موجبات دخالت دولت در امور متولیان شهری(شهرداری ها و شوراها) را فراهم می آورد. علاوه بر این شهرداری ها برای انجام بهتر وظایف واگذار شده به آنها و با در نظر گرفتن این نکته که خدمات ارائه شده توسط آنها مستقیما در ارتباط با مردم می باشد؛ که این امر نیز موجبات حساسیت بیشتر مردم را فراهم می آورد، نیازمند منابع درآمدی پایدار می باشند. این منابع از دوجنبه قانونی بودن و پایدار بودن حائز اهمیت فراوان می باشند.

درآمد پایدار، شهرداری ها، عوارض