مهدی صادقی - کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، مرکز اورژانس پیش بیمارستانی و مدیریت حوادث، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود ، ایران- دانشجوی دکترای سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
الهه باهنر - کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه ، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران

مقدمه: زنان پرستارشاغل در بخش های بالینی باتوجه به ماهیت شغلی در معرض ابتلا به بیماری کووید ۱۹ و همینطورتشدید استرس های ناشی از این شرایط می باشند. تاب آوری با کاهش اثرات استرس، می تواند فرآیند انطباق را در افرادتسهیل کند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط تاب آوری بر تنش اخلاقی و استرس درک شده درزنان پرستار بالینی درشرایط شیوع بیماری کووید ۱۹ انجام پذیرفت.روش کار: این پژوهش کاربردی به صورت توصیفی تحلیلی مقطعی در سال ۱۳۹۹ روی ۲۱۶ نفر از زنان پرستار در شاهرودانجام شد. ابزار جمعآوری داده ها شامل پرسشنامه دموگرافیگ، پرسشنامه تنش اخلاقی کورلی، کانردیویدسون (CD-RISC) وپرسشنامه استرس درک شده کوهن بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (همبستگیپیرسون) استفاده شد.نتایج: یافته های این پژوهش نشان داد تاب آوری با شدت و فراوانی تنش اخلاقی همبستگی منفی معناداری وجود داشت.همچنین همبستگی منفی معنادار بین استرس درک شده با تابآوری مشاهده شد. همچنین تاب آوری پرستاران با متغیرهایسن و سابقه کار همبستگی مثبت معنادار بود اما بین تاب آوری با متغیر ساعت کار ماهیانه ارتباط معنادار نبود.نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنادار بین تابآوری با تنش اخلاقی و استرس درک شده در مطالعه حاضر به مسئولین امرپیشنهاد می شود راهکارهایی همچون تدوین دورههای آموزشی جهت مدیریت استرس و افزایش تاب آوری در زنان پرستاربالینی انجام گیرد.

تاب آوری، استرس درک شده، تنش اخلاقی، پرستاران زن ، کووید- ۱۹