لیلا نوحی طهرانی - کارشناس ارشد روا نشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود، سمنان، ایرا
مژگان آگاه هریس - دانشیار روانشناسی سلامت، دانشگاه پیام نور تهران، ایران
آویسا نجیمی - دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه علوم تحقیقات، اصفهان، ایران

مقدمه و هدف: پرداختن به مسایل و آسیب های زنان جزو اولویت های پژوهشی و اجتماعی بسیاری از کشورهاست. ملالقبل از قاعدگی به عنوان یکی از آسیب های روانشناختی و جسمانی زنان، به دلیل شیوع بالا به صورت ماهانه درصد قابلتوجهی از زنان را درگیر می کند. وقوع دوره ای و عودکننده مجموعه ای از علائم جسمی، روانی و رفتاری که شدت آن ممکناست به اندازه ای باشد که فعالیت ها و روابط خانوادگی، اجتماعی یا شغلی فرد را با مشکل مواجه سازد. بر همین اساس پژوهشحاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنش زدایی خودزاد به عنوان یک مداخلهی غیردارویی و بدون عارضه بر تعدیل علائمپیش از قاعدگی و شدت درد زنان مبتلاء به این اختلال صورت گرفت. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود، به طوری کهبا روش نمونه گیری در دسترس از زنان داوطلب مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی، ۳۰ نفر با توجه به معیارهای ورود- خروج انتخاب و به تصادف در دو گروه (آزمایش و شاهد) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت ده جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخلهتنش زدایی خودزاد قرار گرفتند. آزمودنی های هر دو گروه، قبل و بعد از انجام مداخله به پرسشنامه های غربالگری علایم قبل ازقاعدگی (۱۹ - PSST) و شدت درد مک گیل فرم کوتاه (MPQ-SF) در یک جلسه پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده بااستفاده از نرم افزار ۲۴ - SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است کهمداخله مداخله تنش زدایی خودزاد به کاهش علائم پیش از قاعدگی و شدت درد زنان مبتلاء به PMDD منجر می شود(۰۵ / ۰ > P). نتایج این پژوهش بیانگر آن است که آموزش فنون تنش زدایی خودزاد موجب کاهش شدید انقباض های بدن ی درمقابل تنش می گردد و از این طریق به بهبود "علائم جسمی و روانشناختی" ناشی از سندرم پیش از قاعدگی می انجامد.

تنش زدایی خودزاد، علائم پیش از قاعدگی، شدت درد و اختلال قبل از قاعدگی