محاسبه ارزش در معرض خطر یک پرتفوی وام فرضی با استفاده از مدل توسعه یافته کردیت متریکس

سرمایه گذاری تاثیر بسزایی در توسعه اقتصادی کشورها دارد. کشورهایی که الگوی کارآمد تخصیص سرمایه بهبخش های مختلف اقتصاد دارند اغلب از پیشرفت اقتصادی بالاتری برخوردار هستند. تجهیز و تخصیص منابعسرمایه گذاری به فعالیت های اقتصادی از طریق بازارهای مالی انجام می شود که بازار اعتبارات بانکی بخش قابلتوجهی از این بازارها را شامل میشود. در منابع مختلف تخصیص اعتبارات از طریق اعطا تسهیلات به متقاضیانمهمترین وظیفه و نقش بانک عنوان شده است؛ ازین رو، یکی از مهمترین مسائل بانکداری، بررسی و ارزیابی احتمالنکول تسهیلات بانکی است، کاهش این احتمال باعث بهبود روند اعطا اعتبار و درنتیجه بهبود عملکرد بانک ها وموسسات مالی می شود. با توجه به سهولت استفاده روش کردیت متریکس نسبت به دیگر روش های محاسبه احتمالنکول، این روش جهت محاسبه احتمال نکول مشتریان بانکی و نیز برآورد ارزش در معرض خطر پرتفوهای اعتباری بهصورت گسترده در موسسات مالی سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال این روش در کنار سادگی بالایآن در هنگام استفاده، دارای فروض ساده کننده ای است که دقت و اعتماد به خروجی نهایی کار را پایین می آورد. ازجمله این فروض، این است که تمام بنگاه هایی که در یک رتبه اعتباری قرار می گیرند دارای رفتار اعتباری مشابهیدر فرایند تعیین نرخ نکول می باشند. در این پژوهش سعی داریم با دست هبندی صنایع بدهکار نقطه ضعف ذکرشده رارفع نماییم؛ و رفتار مربوط به نکول واحدهای تجاری را بر اساس صنعت واحد تجاری بدهکار، ویژگی های ساختاری ونیز تغییر در رتبه اعتباری ارزیابی نماییم.

Keywords:

ارزش در معرض خطر , ریسک اعتباری , کردیت متریکس