بررسی عناصر نشانه شناسی در رمان سمفونی مردگان

دانش نشانه شناسی علمی نوین است که همچنان جایگاه خود را نیافته است. از نظر پی پر گیرو، زبان شناس فرانسوی، همه چیز نشانه است و نشانه شناسی است که همه دانایی و تجربه ما را در بر می گیرد. این علم که به نحوی نظام قراردادی زبان را بررسی می کند در حوزه معنا شناسی منجر به نوعی رابطه و رمزگان میان عناصر زبان میشود و نشان از آن دارد که هیچ واژهای عبث و بی خاصیت نیست و همین نظام هماهنگ و قاعده مند یکی از ابزارهای داستان و از عناصر حیاتی آن است. در واقع داستان نویسانی که از این حوزه بیشتر بهره برده اند آثاری عمیق تر خلق کرده اند که نمونه اش در ادبیات کلاسیک ما سبک عرفانی است چنان که تقابل کلمات متناقض در ظاهر دو روی سکه ای است که منجر به هدفی یگانه می شود. دانش نشانه شناسی به ما کمک می کند تا با کالبد شکافی عناصر داستان به لایه های پنهان داستان راه ببریم. در بین داستانهای ایرانی که در قالب تاریخ معاصر بیان شده رمان سمفونی مردگان را انتخاب کردیم که از موفق ترین داستانهای ایرانی است و نشانه ها به دقت در آن گنجانده شده و شیوه تربیتی استبداد زده در دوره جنگ بین استبداد و مشروطه را که بیانگر نوعی تناقض در همان طرح قصه است، نشان می دهد.

Keywords:

نشانه , ساختارگرایی , زبان شناسی , سمفونی مردگان , ادبیات داستانی