افسون حمیدی - دانشجوی دکتری ادبیات عرفانی دانشگاه شیراز
محمدیوسف نیری - استاد تمام، رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز

نخستین اثر عرفانی به زبان فارسی که به توضیح اسماء الهی، با رویکرد عرفانی، به زبان فارسی پرداخته است، روح الارواح فی شرح اسماء ملک الفتاح است. این اثر گرانقدر، در سده ششم هجری توسط شهاب الدین احمد بن منصور سمعانی، نگارش یافته است. زبان وی در این کتاب، آکنده از زیباییهای هنریست که به کلام نویسنده، نوعی زیبایی شگفت انگیز می بخشد. در این اثر دقایق ساختار صرف و نحو روزگار نویسنده به خوبی مشهود است. نام التواب از اسماء الهیست که سمعانی، با نگاه ژرفادار خویش به تبیین آن اهتمام جسته است. نتایجی که از این پژوهش به دست می آید، شامل، ارایه نگاهی عاشقانه به اسم توبه است. این نام هم به حضرت حق و هم به بنده تعلق دارد. پروردگار متعال، در صفت توبه، بسیار عذر پذیر است و با بنده، با کمال رحمت برخورد می فرماید. از سوی دیگر صفت توبه برای بندگان، زداینده گناهان و پاکسازنده ایشان است و توبه بسیار ارزشمند است و خدای تعالی، تایبان را بسیار دوست می دارد.

اسماء الهی، توبه، روح الارواح فی شرح اسماءملک الفتاح، سمعانی