احمد اسدزاده - دانشیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی دانشگاه تبریز
پرویز محمدزاده - دانشیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و بازرگانی دانشگاه تبریز
اکرم اکبری - کارشناس ارشد دانشگاه تبریز-توسعه اقتصادی و برنامه ریزی
سمیه عطاپور - کارشناس ارشد دانشگاه تبریز-توسعه اقتصادی و برنامه ریزی

بهبود بهره­وری به عنوان یکی از کارآمدترین روش­های افزایش نرخ رشد اقتصادی مورد توجه بیشتر برنامه­ریزان و سیاست­گذاران در کشورهای مختلف بوده است و در این خصوص سرمایه گذاری زیادی کرده اند. در مقاله حاضر، اثر سرمایه انسانی، درجه باز بودن تجاری و تورم روی بهره­وری کل عوامل تولید در ایران طی سال­های ۱۳۵۵-۱۳۹۱ بررسی شده است. ابتدا بهره­وری کل عوامل تولید با استفاده از شاخص مالم کوئیست محاسبه شده، سپس اثر عوامل موثر بر بهره­وری کل عوامل تولید با استفاده از روش هم انباشتگی جوهانسون-جوسیلیوس مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می­دهد که سرمایه انسانی اثر مثبتی روی بهره­وری دارد. همچنین نتایج حاکی است که درجه باز بودن تجاری اثر مثبت و تورم اثر منفی بر بهره­وری دارد.

سرمایه انسانی, بهره وری کل عوامل تولید, شاخص مالم کوئیست, هم انباشتگی طبقه بندی JEL:J۲۴, O۴۷, C۱۴