تأثیر اندازه قطر پایه در آبشستگی موضعی اطراف پایه پل

آبشستگی اطراف پای ههای پل یکی از مسائل مهم در هیدرولیک پلها است. این پدیده منجر به خالی شدن زیر پی پای ههای پل شده و در نتیجه باعث وازگونی آنها م یشود. مکانیزم آبشستگی موضعی اطراف پای هها بسیار پیچیده بوده و تا کنون محققین زیادی به بررسی این پدیده مهم پرداختهاند. همه ساله پلهای زیادی به دلیل آبشستگی پای ههای آن در اثر جریان آب در رودخان هها تخریب میشوند. به طور کلی در محل پای ههای پل دو عامل اساسی موجب تشکیل گردابهایی در اطراف پایه م یشود که این گردابها خود باعث آبشستگی موضعی میشوند. این دو عامل عبارتند از برخورد جریان به پایه پل و جدایی جریان آب از پایه. تمام جریانهایی که اطراف پایه به وجود میآیند به نحوی به یکی از این دو عامل ارتباط دارند. بنابراین تعیین عمق آبشستگی برای طراحی اقتصادی پلها و پی آنها حائز اهمیت است. طول، عرض و ارتفاع کانال آزمایشگاه به ترتیب برابر است با 8، 0/255 و 0/3 مترمتر. اندازه متوسط ذرات بستر برابر است با 0/88 میلی مترهدف از این تحقیق بررسی تأثیر دبی جریان و همچنین اندازه قطر پایه در آبشستگی موضعی اطراف پای ههای پل است. بنابراین برای مشاهده اثر این پارامترها از3 اندازه مختلف پایه با قطرهای 21 ، 30 و 40 میلیمتر و همچنین 5 دبی با مقادیر متفاوت برای هر پایه استفاده شده است. نتایج نشان داده است که با افزایش دبی در هر پایه، عمق آبشستگی نیز افزایش مییابد. همچنین عمق آبشستگی در هر پایه با افزایش عدد فرود افزایش یافته است. در یک عدد فرود ثابت و با افزایش قطر پایه نیز میتوان افزایش عمق آبشستگی را مشاهده کرد.

Keywords:

آبشستگی , مدل آزمایشگاهی , پایه پل , قطر پایه