خسرو رشید - دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
آرزو دلفان بیرانوند - دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
کیمیا فتاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حسین مریانجیان - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی و مقایسه عوامل پیش­بینی­کننده رضایت زناشویی در میان افراد متاهل شهر کرمانشاه و همدان بود.روش کار: این پژوهش با روش ترکیبی (طرح اکتشافی متوالی) در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول (کیفی)، ابتدا با ۶۷ زن و مرد متاهل با زندگی زناشویی موفق به شیوه نمونه­گیری هدفمند، مصاحبه شد. داده­ها با روش تحلیل محتوا تحلیل و ۲۰ عامل رضایت زناشویی شناسایی شدند. در مرحله دوم (کمی) پرسشنامه­ای۱۱۶سوالی برای بررسی اثر احتمالی۲۰ عامل شناسایی شده تدوین شد. سپس با روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای ۳۷۲ نفر فرد متاهل از شهرهای همدان (۲۰۰ نفر) و کرمانشاه (۱۷۲ نفر) انتخاب شدند. شرکت­کنندگان به پرسشنامه­های رضایت زناشویی اینریچ و پرسشنامه پژوهشگرساخته عوامل رضایت زناشویی (۱۱۶ سوالی) پاسخ دادند. تحلیل داده­ها با تحلیل واریانس و رگرسیون گام به گام انجام شد.یافته­ها: متغیرهای ابراز احساسات، اعتماد، واقع­بینی/پذیرش، و احترام، به ترتیب مهم­ترین پیش­بینی­کننده­ها­ی رضایت زناشویی در میان متاهلین شهر همدان بوده و ۶۰% از واریانس رضایت زناشویی را پیش­بینی نمودند. مهم­ترین پیش­بینی­کننده­ها در میان زوج­های شهر کرمانشاه به ترتیب ابراز احساسات، اعتماد، و احترام بودند و ۳۱% از واریانس رضایت زناشویی را پیش­بینی ­کردند. همچنین، متغیرهای ابراز احساسات، اعتماد، احترام، مشورت، قدرشناسی، و ابراز رضایت از زندگی، به ترتیب مهم­ترین پیش­بینی­کننده­ها­ی رضایت زناشویی در میان متاهلین بوده و ۵۱% واریانس رضایت زناشویی را پیش­بینی کردند.نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های مطالعه حاضر، توجه و رشد متغیرهای ابراز احساسات، اعتماد، احترام، مشورت، قدرشناسی، و ابراز رضایت از زندگی می­تواند میزان رضایت زناشویی را افزایش دهد.

پیش بینی کننده, رضایت زناشویی, زوجین