پیش بینی رفتار اخلاقی براساس هوش اخلاقی و ویژگی های شخصیتی: نقش میانجی سازه خود –فراروی
Publish place: Journal of Fundamentals of Mental Health، Vol: 23، Issue: 4
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: English
View: 271
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFMH-23-4_006
تاریخ نمایه سازی: 3 بهمن 1400
Abstract:
مقدمه: هدف این پژوهش، پیشبینی رفتار اخلاقی براساس هوش اخلاقی و ویژگیهای شخصیتی با میانجیگری سازه خود-فراروی بود.روش کار: جامعهی آماری این مطالعه توصیفی-همبستگی شامل تمام دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی ۴۰۰-۱۳۹۹ بود. تعداد ۲۸۵ نفر، مقیاسهای رفتار اخلاقی، هوش اخلاقی، شخصیت هگزاکو و مقیاس خود - فراروی را تکمیل کردند. تحلیل دادهها با مدل معادلات ساختاری با نرم افزار لیزرل انجام شد.یافته ها: مدل پیشنهادی با دادههای تجربی برازش مناسبی دارد (۹۴= GFI، ۹۳= IFI، ۹۵= CFI). نتایج تحلیل ضرایب رگرسیونی در مدل معادلات ساختاری نشان داد که اثر هوش اخلاقی (۰۱/۰, P< ۴۱/۰β= )، صداقت- فروتنی (۰۱/۰, P< ۲۷/۰ β=)، وظیفهشناسی (۰۱/۰, P< ۳۰/۰ β=) و تجربهگرایی (۰۱/۰, P< ۲۴/۰ β=) بر خود-فراروی، و اثر هوش اخلاقی (۰۱/۰, P< ۴۹/۰β= )، صداقت- فروتنی (۰۱/۰, P< ۲۵/۰ β=)، وظیفهشناسی (۰۱/۰, P< ۲۳/۰ β=) و تجربهگرایی (۰۱/۰, P< ۲۱/۰ β=) و اثر خود-فراروی (۰۱/۰, P< ۴۳/۰ β=) بر رفتار اخلاقی مثبت و معنادار بودند. نتایج حاصل از آزمون سوبل نشان داد که متغیر خود - فراروی در ارتباط بین هوش اخلاقی (۰۱/۰, P< ۳۰/۷ Z=)، و صداقت- فروتنی (۰۱/۰, P< ۲۹/۵ Z=)، وظیفهشناسی (۰۱/۰, P< ۶۱/۴ Z=) و تجربه گرایی (۰۱/۰, P< ۱۶/۴ Z=) با رفتار اخلاقی نقش واسطهای معناداری دارد.نتیجهگیری: به نظر می رسد خود-فراروی نقش میانجی در رابطه میان هوش اخلاقی و ویژگیهای شخصیتی با رفتار اخلاقی بازی میکند. یافتههای این پژوهش میتواند تلویحات تازهای در زمینه رفتار اخلاقی در موقعیتهای گوناگون به همراه داشته باشد.
Keywords:
Authors
حسین محققی
دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران بوعلی سینا
مهران فرهادی
استادیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
خسرو رشید
دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
آرزو دلفان بیرانوند
دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران