روح اله فخرشاملو - کارشناسی ارشد،ژئومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری

روند روزافزون تخریب منابع طبیعی در بسیاری از نقاط جهان، تهدیدی جدی برای بشریت محسوب می شود. بیابان زاییبه عنوان یکی از مظاهر این تخریب، کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته را تحت تاثیر قرار داده است. حدود ۸۰درصد کشور ایران در مناطق خشک و نیمه خشک واقع شده و یک سوم آن مستعد بیابان زایی است که یکی ازجدیترین معضلات زیست محیطی،اقتصادی واجتماعی می باشدکه کنترل آن ازدغدغه های ملی محسوب می گردد. بنابراینهدف اصلی از ارائه این مقاله تحلیل اثرات بیابان زایی درافزایش مخاطرات طبیعی (مطالعه موردی تربت جام) می باشد کهروش تحقیق پیش رو توصیفی _ تحلیلی وبرای گردآوری داده ها ازروش کتابخانه ای _ اسنادی استفاده شده است. نتایجپژوهش حاضرحاکی ازآن است که افت سطح آب زیرزمینی دراثربرداشتهای مجازو غیر مجاز بیش ازحدانتظار که موجبایجاد پدیده فرونشست شده وهمچنین خشکسالی،وجودطوفان های گردوغباروپوشش گیاهی محدودکه بیشترمعلولچرای فزاینده دام دراین منطقه می باشد، احتمال رخداد رواناب وسیلاب های ناگهانی رابالامی برد که یکی ازپیامدهایجدی بیابان زایی به شمار می رود.

بیابان زایی، مخاطرات ، طبیعی، شهر ، تربت جام